|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به فردی اشاره می‌کند که از خاک (یعنی انسان) به زندگی و مردم آمده، اما اکنون در خاک و مرده است. او همچنین به موضوع نسبت و اثبات اهمیت پدر و عم در زندگی اشاره می‌کند، به این معنی که خلاقیت و وجود انسان به پدرش بازنمی‌گردد، بلکه به عم (عمو) او مربوط می‌شود. در نهایت، شاعر از تقدیر و سرنوشت انسان سخن می‌گوید و به اندیشهٔ افول و زوال زندگی اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: خاک بر سر کسی که خاقانی را با نادانی و حقارتش محجوب کرده و او را در حالتی از ذلت نگاه داشته است. زیرا آن کسی که به تو خدمت کرده و تاثیر مثبتی در زندگی مردم داشته، اکنون زیر خاک است و بی‌خبر از این رویدادهاست.
هوش مصنوعی: بگو که نسبت خود را به عم (دایی) نسبت به پدر نزن، چرا که او تو را به وجود آورده است و اگر پدرت نبود، تو به دنیا نمی‌آمدی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.