|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر، به توصیف تغییرات و تضادهای زندگی می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویری مانند "بادیه" و "اسیر کسوف" به ناپایداری و مشکلات اشاره می‌کند. او به مفهوم عذاب و رنج انسانی و جستجوی حقیقت می‌پردازد و در نهایت به اثرات منفی برخی روابط یا شرایط اشاره می‌کند. به طور کل، شعر حسرت و تأمل بر وضعیت انسان و جهان را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: چه شد که صحرا رنگ و بویی از خاقانی گرفت و صبح هنگام که روشنی آغاز شد، رنگی شبیه به شام به خود گرفت؟
هوش مصنوعی: در تابش آفتاب، هیچ‌کس متوجه نمی‌شود که خورشید تحت تأثیر کسوف قرار گرفته است، همان‌طور که تیغی زنگ‌زده در میان خون دیده نمی‌شود.
هوش مصنوعی: بهتر است که در کنار مشکلات و سختی‌ها، به مسائلی که به ما آسیب می‌زنند، اشاره نکنیم. زیرا شاید آن سفر و تجربه‌ای که پشت سر گذاشته‌ایم، بر سختی‌های آتشین و عذابی که در زندگی داشتیم، بسیاری برتری داشته باشد.
هوش مصنوعی: دهانه سیاه دیگ را نشکن، تا نبینی کدام اژدها از آن بیرون می‌آید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.