هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به تقابل زیبایی و زشتی اشاره می‌کند. او با ناامیدی می‌گوید که باد و گرد و غبار هیچ زشتیی نیاورده، اما دل او به نوعی زشت شده است. او می‌فهمد که اگر کسی خوی پلیدی داشته باشد، نتیجه‌اش زشتی و بدی در زندگی‌اش خواهد بود. در واقع این ابیات به تأثیرات منفی خوی انسان بر دل و وضعیت او اشاره دارند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به تقابل زیبایی و زشتی اشاره می‌کند. او با ناامیدی می‌گوید که باد و گرد و غبار هیچ زشتیی نیاورده، اما دل او به نوعی زشت شده است. او می‌فهمد که اگر کسی خوی پلیدی داشته باشد، نتیجه‌اش زشتی و بدی در زندگی‌اش خواهد بود. در واقع این ابیات به تأثیرات منفی خوی انسان بر دل و وضعیت او اشاره دارند.
هوش مصنوعی: باد و گرد و غبار هیچ‌گونه زشتی بر دل من نیاورده‌اند، پس چرا دل من این‌گونه زشت و ناخوش است؟
هوش مصنوعی: هر کسی که سرشتی زشت داشته باشد، به طور حتم بر دیگران نیز تأثیر منفی خواهد گذاشت و موجب آلودگی روح آنها می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تا سمو سر برآورید از دشت
گشت زنگار گون همه لب کشت
هر یکی کاردی ز خوان برداشت
تا پزند از سمو طعامک چاشت
شاه غزنین چو نزد او بگذشت
چون دویزه بگردش اندر گشت
زن برون کرد کولک از انگشت
کرد بر دوک و دوک ریسی پشت
دو رفیقند هر دو ناخوش و زشت
باز دارندت این و آن ز بهشت
با تو دل مسجدست و بی تو کنشت
بی تو دل دوزخست و با تو بهشت
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.