ای غنچه که خنده هر دم از سر گیری
دل می دهدت که لب ز هم بر گیری؟
وی نرگس شوخ دیده بی چهرۀ او
چشم آب نگیردت که ساغر گیری؟
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
ای غنچه که خنده هر دم از سر گیری
دل می دهدت که لب ز هم بر گیری؟
وی نرگس شوخ دیده بی چهرۀ او
چشم آب نگیردت که ساغر گیری؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به غنچه‌ای اشاره می‌کند که همواره در حال لبخند زدن است و دلش می‌خواهد لب‌هایش را از هم باز کند. همچنین از نرگس زیبایی صحبت می‌کند که چشمانش بی‌چهره هستند و به او می‌گوید که نباید از زیبایی‌اش غافل شود. شاعر به نوعی در حال ستایش زیبایی و لحظات شیرین است.
هوش مصنوعی: ای غنچه! تو که هر لحظه لبخند می‌زنی، دل را شاد می‌کنی، وقتی که می‌خواهی لب‌هایت را از هم جدا کنی، چه کسی می‌تواند دلش را رها کند؟
هوش مصنوعی: چشم‌های نرگس‌گون و شیطنت‌های او باعث می‌شود که دل کسی به عاشقی نیفتد، پس چرا به دنبال پیدا کردن محبوب باشی؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
لطفی بکنی عنایت از سر گیری
زین نقد دغل که می زنم زرگیری
در مملکتت هیچ نیاید خللی
گر هیچ کسی را به کسی برگیری
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.