کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۷۵۶ میآید و چهره از عرق تر کرده چو کان بکفت و اسب ز جابر کرده واندر رخم زلفهای گرد آلودش شهری دل خسته خاک بر سر کرده
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شخصی با چهره‌ای عرق‌آلود و خستگی، از راه می‌رسد و می‌گوید. در میان موهای گرد و آلودش، شهری که دلش شکسته، خاک را بر سر کرده است.
هوش مصنوعی: او میآید و چهره‌اش از عرق خیس شده، همچون کسی که از زحمتی سخت و طاقت‌فرسا عبور کرده است.
هوش مصنوعی: در چهره‌ام غم و اندوهی از زلفهای پریشان او وجود دارد و دل خسته‌ام که به خاک و خاکساری دچار شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.