تا سوز تو از میان جان بنشانم
بنشینم و شمعی بمیان بنشانم
چون آرزوی قدّ توام برخیزد
سروی بمیان بوستان بنشانم
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
تا سوز تو از میان جان بنشانم
بنشینم و شمعی بمیان بنشانم
چون آرزوی قدّ توام برخیزد
سروی بمیان بوستان بنشانم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از احساسات عمیق خود صحبت می‌کند و اشاره می‌کند که می‌خواهد سوز و ناراحتی ناشی از عشق را از دل خود دور کند. او به تصویر نشاندن شمعی در میان می‌پردازد که نماد امید و روشنایی است. همچنین، وقتی به یاد محبوب خود می‌افتد، از آرزوی او سخن می‌گوید و به نشاندن سروی در بوستان اشاره می‌کند که نماد زیبایی و بلندی است. این شعر به نوعی بیانگر عشق و longing است.
هوش مصنوعی: تا زمانی که درد و رنج تو را از دل و جانم برطرف نکرده‌ام، نشستنم در کنار تو و قرار دادن شمعی در میانت، معنایی ندارد.
هوش مصنوعی: وقتی که آرزوی قامت تو به دل من بیفتد، مانند درخت سرو، تو را در میان باغ قرار می‌دهم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تا سوز تو از میان جان بنشانم
بنشینم و شمع در میان بنشانم
زان سرو سهی ببوستان بنشانم
تا آرزوی قدت بدان بنشانم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.