هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از longing و اشتیاق خود برای معشوق صحبت می‌کند. او می‌خواهد سوز دلتنگی‌اش را با نشستن و روشن کردن شمعی در میان جانش کاهش دهد. همچنین، به زیبایی معشوق اشاره می‌کند و آرزو دارد تا قامت بلند او را در دلش نگه‌دارد. به طور کلی، شعر بیانگر عشق و تمنای شاعر به معشوق است.
اخطار: خلاصه‌های تولید شده توسط هوش مصنوعی در بسیاری از موارد نادرستند. اگر این متن به نظرتان نادرست است می‌توانید آن را ویرایش کنید.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از longing و اشتیاق خود برای معشوق صحبت می‌کند. او می‌خواهد سوز دلتنگی‌اش را با نشستن و روشن کردن شمعی در میان جانش کاهش دهد. همچنین، به زیبایی معشوق اشاره می‌کند و آرزو دارد تا قامت بلند او را در دلش نگه‌دارد. به طور کلی، شعر بیانگر عشق و تمنای شاعر به معشوق است.
هوش مصنوعی: من می‌خواهم سوز دل تو را آرام کنم و برای این کار، در میانه‌ی خودم شمعی روشن کنم.
هوش مصنوعی: آن درخت زیبا را از باغ بیرون می‌آورم تا آرزوی قامت تو را در آن بکارم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هر سرو که من ببوستان بنشانم
بر یاد قد سرو روان بنشانم
با سرو به آرزوی آن بنشینم
تا آرزوی قدت بدان بنشانم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.