کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۶۲۹

تا سوز تو از میان جان بنشانم

بنشینم و شمع در میان بنشانم

زان سرو سهی ببوستان بنشانم

تا آرزوی قدت بدان بنشانم