من دوش گشاده داشتم روزن چشم
بستم ز گهر سلسله بر گردن چشم
تا روز بنوک مژّه از بی خوابی
بر جیب سپهر دوختم دامن چشم
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
من دوش گشاده داشتم روزن چشم
بستم ز گهر سلسله بر گردن چشم
تا روز بنوک مژّه از بی خوابی
بر جیب سپهر دوختم دامن چشم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تصویر کشیدن احساسات گوینده نسبت به عشق و زیبایی است. او چشمانش را به مثابه یک زنجیر زیبا توصیف می‌کند که در آن مرواریدهایی از خواب و آرزوها نهفته است. همچنین، اشاره به مشکلات و بیخوابی‌هایی دارد که ناشی از عشق است و بر سرش دامن مشکلات را می‌دوزد. به طور کلی، شعر به زیبایی و پیچیدگی‌های عشق می‌پردازد.
هوش مصنوعی: دیشب چشمانم را به روی زیبایی‌ها بستم و خود را در تماشای جواهرات درخشان آنها غوطه‌ور کردم.
هوش مصنوعی: هر شب، به خاطر بی‌خوابی، چشمانم را به آسمان می‌دوزم و امیدوارم که روزی نو آغاز شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.