هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به عشق و زیبایی معشوق اشاره می‌کند. او می‌گوید که چشمش به زیبایی معشوق می‌خورد و به جای آب، خونابه از دلش می‌ریزد. هر جا که بی‌هنگامی و بی‌نظمی وجود دارد، او خود را در زلف معشوق می‌یابد. شاعر از احساسات عمیق و دردناک عشق صحبت می‌کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به عشق و زیبایی معشوق اشاره می‌کند. او می‌گوید که چشمش به زیبایی معشوق می‌خورد و به جای آب، خونابه از دلش می‌ریزد. هر جا که بی‌هنگامی و بی‌نظمی وجود دارد، او خود را در زلف معشوق می‌یابد. شاعر از احساسات عمیق و دردناک عشق صحبت می‌کند.
هوش مصنوعی: چشمم به دیدن چهره نیکو می‌نگرد، اما به جای آب، اشک و خون از آن می‌ریزد.
هوش مصنوعی: هر جا که کسی غمگین و پریشان است، به خاطر زیبایی و جذبهٔ زلف تو، دلش می‌خواهد در آن حلقه گم شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بر پشت من از زمانه تو می‌آید
وز من همه کار نانکو می‌آید
جان عزم رحیل کرد و گفتم بمرو
گفتا چه کنم خانه فرومی‌آید
چون یادم از آن روی نکو می آید
خونم بدل تیره فرو می اید
پاکیزه تری ز قطرۀ اشک از انک
در چشم نیایی تو و او می آید
گاهم ره بتخانه نکو می‌آید
گاهم ز در تو های و هو می‌آید
در مشرب من کعبه و بتخانه یکیست
تا مرغ دلم کجا فرو می‌آید
آن سو که منم فیض فرو می‌آید
ذوق و فرحم از همه سو می‌آید
بالاتر ازین کاخ و گلستان که تویی
جایی است که از بهشت بو می‌آید
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.