هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تمثیلاتی درباره‌ی زیبایی و عشق پرداخته است. او از قامت و زلف معشوق سخن می‌گوید و به این نکته اشاره دارد که حتی اگر قامت عاشق از زلف معشوق نیز خمیده‌تر باشد، باز هم به زیبایی و جذابیت او دچار افسون خواهد شد. این تشبیهات نشان‌دهنده‌ی تاثیر عشق و زیبایی بر فرد است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تمثیلاتی درباره‌ی زیبایی و عشق پرداخته است. او از قامت و زلف معشوق سخن می‌گوید و به این نکته اشاره دارد که حتی اگر قامت عاشق از زلف معشوق نیز خمیده‌تر باشد، باز هم به زیبایی و جذابیت او دچار افسون خواهد شد. این تشبیهات نشان‌دهنده‌ی تاثیر عشق و زیبایی بر فرد است.
هوش مصنوعی: اگر قامت بنده از این خمیدگی هم کمتر باشد، بر پا مثل چنبره‌اش سر خواهد بود.
هوش مصنوعی: عاقبت این کلاف زلف تو به پایان می‌رسد و هر چه بیشتر در آن بپیچم، بیشتر گرفتار می‌شوم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گویند بهشت و حور و کوثر باشد
جوی می و شیر و شهد و شکر باشد
پر کن قدح باده و بر دستم نه
نقدی ز هزار نسیه خوش‌تر باشد
هر شب که وصال یار دلبر باشد
شب زورق و ماه باد صرصر باشد
وان شب که فراق آن سمن بر باشد
شب کشتی و آفتاب لنگر باشد
تا در لب تو شهد سخنور باشد
نشگفت اگر شهد تب آور باشد
شاید که تب تو حسن پرور باشد
خورشید به تب لرزه نکوتر باشد
گفتم: «چو تنم ضعیف و لاغر باشد
دل در برت از سنگ قویتر باشد»
گفتا: «بی شک چو من به میزان کشمت
زر بیش دهی چو سنگ در بر باشد»
آن را که چو تو نگار در خور باشد
باید که ز سیم و زر توانگر باشد
در گوش تو هر سخن که بی‌زر باشد
از حلقهٔ تو میان‌تهی‌تر باشد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.