بر سوز دل من دل آتش سوزد
آب از نم چشم من تری اندوزد
شب تیرگی از روز سیاهم توزد
غم ناخوشی از حالت من آموزد
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
بر سوز دل من دل آتش سوزد
آب از نم چشم من تری اندوزد
شب تیرگی از روز سیاهم توزد
غم ناخوشی از حالت من آموزد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عمیق و درد دل شاعر می‌پردازد. او از سوزش دل و اشک‌هایش صحبت می‌کند که ناشی از غم و اندوه اوست. شب تاریکی که بر روزهای سخت او سایه افکنده و غم‌هایی که از حالتش حکایت می‌کند، نشان‌دهنده‌ی رنج و ناکامی اوست.
هوش مصنوعی: دل من به شدت می‌سوزد و عواطف عمیق من را می‌سوزاند، در حالی که اشک‌های من به آرامی سرازیر شده و مرطوبی ایجاد می‌کند.
هوش مصنوعی: شب تاریک و ناامید کننده‌ام، از روزهای سخت و سیاه من آگاه است و غم و ناراحتی‌ام از حال و روزم به او یاد می‌دهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هر دم زدلم آتش عشق افروزد
واتش زمن سوخته سوز آموزد
می سوزم از آنک در وجودم نم نیست
شک نیست که خون خشک بهتر سوزد
تا چند فلک جامه غم می‌دوزد
بر قامت جان بین که دلم می‌سوزد
چون شرح توان داد که مسکین دل من
خون از ستم زمانه می‌اندوزد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.