هوش مصنوعی: در این اشعار، شاعر به زیبایی و جذابیت معشوقش اشاره دارد. او از شب گذشته یاد می‌کند که معشوق با زلف‌های پریشانش بازی کرده و لب‌های او را بوسیده است. شاعر بعد از این بوسه، به خواب می‌رود و معشوق به او می‌گوید که این خواب شیرین است و او را شکرگزار آن خواب می‌داند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این اشعار، شاعر به زیبایی و جذابیت معشوقش اشاره دارد. او از شب گذشته یاد می‌کند که معشوق با زلف‌های پریشانش بازی کرده و لب‌های او را بوسیده است. شاعر بعد از این بوسه، به خواب می‌رود و معشوق به او می‌گوید که این خواب شیرین است و او را شکرگزار آن خواب می‌داند.
هوش مصنوعی: اگر او شب گذشته با پریشانی و بازیگوشی در مورد موهایش با من برخورد کرد، من نیز لبش را بوسیدم و این لحظه برای من خاطره‌ای مهم و ویژه بود.
هوش مصنوعی: او لبش را بر لب من گذاشت و به خواب رفتم. گفت: تو شکر خواب اینچنین را می‌دانی؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
عشق آمد و صد گونه پریشانی کرد
در چهرهٔ دل هزار ویرانی کرد
ای دل چو رسید غم کجا دانی شد
وی جان چو ضرورت است چه توانی کرد
دل در غم تو بسی پریشانی کرد
حال دل من چنان که می‌دانی کرد
دور از تو نماند در جگر آب مرا
از بسکه دو چشمم گهرافشانی کرد
دی بی تو به چشمم مژه پیکانی کرد
بر تن همه موی من مغیلانی کرد
حال شب من مپرس کز هجر رخت
بر مور دلم بلا سلیمانی کرد
هر بنده که بر در تو دربانی کرد
حاتم صفت آغاز زرافشانی کرد
گسترده فلک چو خوان احسان تو دید
صد ثور بجای بره قربانی کرد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.