|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف ظلم و خونریزی پرداخته است. شاعر از زیبایی و شجاعت لاله که نماد خون و رنج است، سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که این زیبایی در مقابل ظلم و ستم همچون جامه‌ای سرخ نمایان است. او به شب‌هایی اشاره دارد که بر بستر ظلم و جنایت، افرادی با وضعیتی دلخراش خوابیده‌اند. به طور کلی، شعر تصویری از درد و رنج ناشی از ظلم و جنگ را ترسیم می‌کند.
هوش مصنوعی: ای تو که با ستم‌هایت باعث شده‌ای که همچون گل‌های لاله، جهان از خون تو رنگین و سرخ شده است.
هوش مصنوعی: چهره‌ی تو در لباس سرخ به زیبایی درخشانی است که مانند جامه‌ای قرمز به زیبایی در کمرنگی خود را نشان می‌دهد.
هوش مصنوعی: شاید مانند فردی باشید که در لباس شخصی هم به مانند یک کشته و مرده، سرخ و غمگین به نظر می‌رسد.
هوش مصنوعی: در خواب تو هر شب زنی با چهره زرد و لباس قرمز می‌خوابد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.