|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عمیق و دردی که انسانها با آن مواجه هستند میپردازد. شاعر بروز عارضه را به سوز و گداز زندگی همه مردم و غم و سیاهی شب تشبیه میکند. در انتها، اشاره میکند که حتی اگر درد به مسیحا (نمادی از درمان و نجات) ارائه شود، هنوز هم این درد و غم وجود دارد و همه در این وضعیت شریک هستند.
هوش مصنوعی: ای چهره تو مانند عمر بسیاری از افراد، شب سیاه و تاریک همه آنهاست.
هوش مصنوعی: اگر درد تو را نزد درمانگر بگویند، شب گذشته همگی آه و ناله کردند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای مرحمتت هادی راه همه کس
فضل و کرمت پشت و پناه همهکس
از قهر تو جز درت کجا بگریزم
ای از تو بتو گریزگاه همه کس
آن روز که سوی توست راه همه کس
بر ماهی و ماه اشک و آه همه کس
گر بر سر ما تاج کرامت ننهی
افتد پس معرکه کلاه همه کس
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.