چو دست قضا نقش این جلد بست
پر و بال طاووس در هم شکست
کتابش چو گوهر بود از شرف
مناسب فتادست جلد از صدف
کند خرده کاریش را چون نگاه
گذارد فلک عینک از مهر و ماه
چو خود را سزاوار این جلد دید
صدف دامن از دست گوهر کشید
تراوش ز بس می کند آب از او
گلش را نشسته است شبنم برو
برای تماشای این نوبهار
نگه باز گردانم از روی یار
کتابی کزو گشت زینت پذیر
میان دو گلشن شود جایگیر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف کتابی می‌پردازد که به مانند یک گوهر باارزش است و جلد آن به‌گونه‌ای طراحی شده که نشانی از شکوه و زیبایی دارد. وقتی تقدیر دست به کار می‌شود و جلد کتاب را به وجود می‌آورد، به زیبایی آن لطمه می‌زند. اما زمانی که فلک (آسمان) به این کتاب نگاه می‌کند، شایستگی آن را می‌بیند و به آن عینکی شفاف و زیبا می‌دهد. شاعر سپس به زیبایی‌های طبیعت و شکوفایی بهار اشاره می‌کند و در نهایت به تماشای معشوق و کتابی که در میان دو گلشن قرار دارد، می‌پردازد. این اشعار به تمجید از زیبایی و شایستگی می‌پردازد.
هوش مصنوعی: وقتی سرنوشت پرده زندگی را کشید، پر و بال زیبای طاووس نیز در هم شکست.
هوش مصنوعی: کتاب او مانند گوهری است با ارزش که به خاطر صفات نیک خود، جلدش مانند صدفی به دور آن قرار گرفته است.
هوش مصنوعی: زمانی که فلک به کارهای ریز و جزئی خود توجه کند، همچون این است که عینک از خورشید و ماه برداشته شده باشد.
هوش مصنوعی: وقتی فردی خودش را شایسته و لایق چیز با ارزشی دید، مانند صدفی که دامنش را کنار می‌زند تا گوهرش را بیندازد.
هوش مصنوعی: آب از دل زمین سرچشمه می‌گیرد و لطافت گل‌هایش را صبحگاهان با شبنم مرطوب کرده است.
هوش مصنوعی: برای دیدن زیبایی‌های بهار، چشمانم را از روی محبوبم برمی‌گردانم.
هوش مصنوعی: کتابی که به خاطر آن زیبا و دلپذیر می‌شود، در میان دو باغ گل قرار می‌گیرد و جایگاهی پیدا می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.