تا چند همچو سوفار خندان بخون نشستن
دلتنگ و روگشاده خود را بکار بستن
گر از نسق فتاده است احوال ما چه نقصان
عقد گهر ز قیمت کی افتد از گسستن
بیماری غم او آن ناتوانی آرد
کز ضعف کس نیارد پرهیز را شکستن
از سیل گریه آخر دل را کدورت افزود
آورد روسیاهی آخر بآب شستن
در گوشم این در پند، از پیر گوشه گیر است
دام است صحبت خلق باید زدام جستن
گفتی کزین تک و دو کی می رسی بآرام
روزی که زی تیغش روزی شود نشستن
در ملک خاکساری رسمی است اهل دل را
در صدر هر چه گم شد در آستانه جستن
دنیا خیال و خوابیست، این خواب نزد دانا
آسایشی ندارد بهتر ز چشم بستن
باشد کلیم اگرچه شیشه دل و تنک ظرف
چون توبه تاب دارد در بستن و شکستن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به بیان احساسات خود نسبت به زندگی و مشکلات آن می‌پردازد. او از شادی‌های موقتی و دلتنگی‌ها سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که حتی اگر احوال ما تغییر کند، ارزش و اهمیت ما کم نمی‌شود. غم و رنج در زندگی عادی است و باید با آن سازگار بود. شاعر به نکته‌ای اشاره می‌کند که دنیا همچون خوابی است که در آن آسایش واقعی وجود ندارد، و بهترین راه، دوری از صحبت‌های ناامیدکننده با دیگران است. در نهایت، او با ذکر نام «کلیم» به قدرت تاب آوردن در برابر مشکلات و ارزش توبه اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: چرا مدت زیادی را مثل سوفار خوشحال نشسته‌ای و در حالتی غمگین به زندگی نگاه می‌کنی، در حالی که می‌توانی از خودت استفاده کنی و فعال باشی؟
هوش مصنوعی: اگر اوضاع ما به هم ریخته باشد، چه سودی از این دارد که ارزش گوهری به خاطر گسستن آن کاهش یابد؟
هوش مصنوعی: غم او چنان فرد ناتوانی را بیمار می‌کند که از شدت ضعف، حتی نمی‌تواند از پرهیز و خودداری کردن نیز درست دوری کند.
هوش مصنوعی: از شدت گریه، دل به شدت غمگین و کدورتش بیشتر شد و در نهایت، نتیجه‌اش فقط سیاهی و ناامیدی بود که حتی با شسته شدن هم پاک نمی‌شود.
هوش مصنوعی: در گوش من سخنی از یک فرد با تجربه و دور از جمعیت است که به من هشدار می‌دهد. این صحبت با مردم مانند در دام افتادن است و باید از آن فاصله بگیرم.
هوش مصنوعی: گفتی از این رفت و آمدها کی به آرامش می‌رسی؟ روزی که زیر این شمشیر، نشستن ممکن شود.
هوش مصنوعی: در دنیای خاکی، برای کسانی که اهل معنویت و دل هستند، یک سنت وجود دارد: هر چیزی که در زندگی گم شده، باید در آستانه جستجو شود.
هوش مصنوعی: دنیا همچون خواب و خیال است و برای آدم‌های با دانش، این خواب به‌هیچ‌وجه آرامش‌بخش نیست و بهتر است که آدم با چشم بسته به آن بی‌اعتنا باشد.
هوش مصنوعی: اگرچه کلیم (موسی) با دل شیشه‌ای و ظرفی نازک روبرو بود، اما همچنان توانایی تحمل و مدیریت شکست و توبه را دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.