جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » اشعار پراکنده » شمارهٔ ۸ بر دل از رنج طمع بار منه طلب بی طمعی آخر به
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت به ما می‌گوید که بر دل خود رنج و طمع را نگذاریم و در نهایت، از طلب کردن، بی‌طمعی را بخواهیم. یعنی به جای دلبستگی به چیزهای مادی و خواسته‌ها، به دنبال حالتی باشیم که از هر گونه طمع خالی باشد.
هوش مصنوعی: از دل خود بار دلتنگی و انتظار زیاده‌خواهی را بردار. بی‌طعمی و بی‌خواستی در نهایت به خوشی و آرامش می‌رسد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دهنت دیدم و گفتم شکر است
گفتمت هرچه خوش آمد به دهان
بار دجال وشان بر خر نه
به بیابان عدم سر در ده
ذکر، گنج است، گنج پنهان به
جهد کن، داد ذکر پنهان ده
استغفراللّه می‌گفتم از عشق
زان گفته اکنون استغفراللّه
گفت یزنین برب العکبة
گر نهانشان کنی اندر جعبه
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.