هوش مصنوعی: شاعر در این بیت به زیباییهای عاشقانه و عشق میپردازد. وقتی یار در باغ قرار میگیرد، دل مانند گلی میخواهد از خود جدا شود و احساس شرم و خجالت میکند. او در پی دیدن چهره یار خود است و در نهایت، از نبودن گل در دلش خبر میدهد. این ابیات تصویری زیبا از عشق و دلتنگی را به تصویر میکشند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت به زیباییهای عاشقانه و عشق میپردازد. وقتی یار در باغ قرار میگیرد، دل مانند گلی میخواهد از خود جدا شود و احساس شرم و خجالت میکند. او در پی دیدن چهره یار خود است و در نهایت، از نبودن گل در دلش خبر میدهد. این ابیات تصویری زیبا از عشق و دلتنگی را به تصویر میکشند.
هوش مصنوعی: وقتی محبوبم در باغ میرقصد، گل دل از شاخ و برگ خود خجالت زده و پریشان میشود.
هوش مصنوعی: کسی چهرهی او را میبیند و در پیاش میرود، سپس به او خبر از بیبرگی گل میدهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خورشید خراسان و خدیو زابل
از نخشب و کش بهار گردد کابل
غل بر یبغو نهاد و پل بر جیحون
جیحون به پل دارد و یبغوی به غل
پرسید کسی منزل آن مهر گسل
گفتم که: دل منست او را منزل
گفتا که: دلت کجاست؟ گفتم: بر او
پرسید که: او کجاست؟ گفتم: در دل
من آن توام تو آن من باش ز دل
بستاخی کن چرا نشینی تو خجل
گر جرم همه خلق کنم پاک بحل
در مملکتم چه کم شود؟ مشتی گل
گر خواهی ، ازین حشمت والا بمثل
بر تارک خورشید نهی پای محل
مر جاه ترا خدای ما ، عزوجل
جاوید رقم ز دست بر لوح ازل
گویند مرا به هِجر آن ماه چگل
بَر نِهْ ز شکیب و صبر زنجیر به دل
زنجیر به دل چه سود از صبر که هست
زلفین چو زنجیرش زنجیر گسل
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.