هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به انتقاد از سوفسطایی میپردازد که از عقل و حقیقت بیخبر است و تنها به دنیای خیالی و ظاهری مینگرد. شاعر تأکید میکند که هرچند عالم به نظر خیالی میآید، اما در این عالم، حقیقتی ازلی و جاوید وجود دارد که خود را نشان میدهد.
اخطار: خلاصههای تولید شده توسط هوش مصنوعی در بسیاری از موارد نادرستند. اگر این متن به نظرتان نادرست است میتوانید آن را ویرایش کنید.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به انتقاد از سوفسطایی میپردازد که از عقل و حقیقت بیخبر است و تنها به دنیای خیالی و ظاهری مینگرد. شاعر تأکید میکند که هرچند عالم به نظر خیالی میآید، اما در این عالم، حقیقتی ازلی و جاوید وجود دارد که خود را نشان میدهد.
هوش مصنوعی: سوفسطائی که از درک و معرفت بیاطلاع است، میگوید که دنیا یک خیال و منظورش گذرایی آن است.
هوش مصنوعی: بله، تمام دنیا ظاهری خیالی دارد، اما در این وجود گذرا، حقیقتی پایدار و واقعی وجود دارد که خود را نشان میدهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
شنگرف چکانیده تو را بر شکر است
مشکین زلفت شکسته گِردِ قمر است
حورات مگر مادر و غلمان پدر است
کاین صورت تو ز آدمی خوبتر است
گر طالب راه حق شوی ره پیداست
او راست بود با تو، تو گر باشی راست
وآن گه که به اخلاص و درون صافی
او را باشی بدان که او نیز تو راست
نیکی و بدی که در نهاد بشر است
شادی و غمی که در قضا و قدر است
با چرخ مکن حواله کاندر ره عقل
چرخ از تو هزار بار بیچارهتر است
زاول به منت میل بد آن میل کجاست؟
و امروز ملول گشتی از بهر چراست؟
خر سر سر تو سزای زخم تبر است
وز روی قیاس کرد گوئی دگر است
لیکن بمیان هر دو فرق اینقدر است
کاینجا ملحد بزیر و آنجا زبر است
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.