تو در پرده نهان ای کعبه جان
ز شوقت عالمی رو در بیابان
تو گنجی و درین معموره هر دم
به جست و جوی تو صد خانه ویران
نه غنچه ست این که از شرم جمالت
کشیده روی خود گل در گریبان
رسیدی بر سرم در پاکشان زلف
به راهت عمر من آمد به پایان
ز گلزار مرادم بشکفد گل
چو گردد غنچه تنگ تو خندان
شوی درمان هر دردی که گویند
چو من گفتن نمی یارم چه درمان
کشیدی دست باز از قتل جامی
ازین نیکی چرا گشتی پشیمان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از عشق و محبتش به معشوق، که در اینجا به کعبه جان تشبیه شده است، سخن می‌گوید. او به عمق اشتیاقش اشاره می‌کند و می‌گوید که جستجوی عشق و زیبایی معشوق، باعث ویرانی خانه‌های بسیاری شده است. شاعر همچنین از ناتوانی‌اش در بیان حسرت و دردهایش در عشق می‌گوید و می‌پرسد که چرا معشوق بعد از بخشیدن محبت و خوبی، دچار پشیمانی شده است. این شعر به طور کلی احساسات عمیق و تأثرات ناشی از عشق را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: تو به عنوان یک معشوق در پس پرده‌ای، مانند کعبه‌ای هستی که جان من به خاطر عشق تو در حال گشت‌وگذار در بیابان‌هاست.
هوش مصنوعی: تو گنجی ارزشمند هستی و در این دنیا هر لحظه به دنبال تو، خانه‌ها و مکان‌های زیادی خراب و بی‌ساز می‌شوند.
هوش مصنوعی: این چیزی که می‌بینی، غنچه نیست؛ بلکه گلی است که از زیبایی تو خجالت کشیده و چهره‌اش را در دامان خود پنهان کرده است.
هوش مصنوعی: وقتی که زلف‌های زیبا و دلنشین تو بر سرم قرار گرفت، زندگی‌ام به پایان رسید.
هوش مصنوعی: از باغی که آرزو دارم، گلی خواهد شکفت، همان‌طور که وقتی غنچه فشرده می‌شود، تو لبخند خواهی زد.
هوش مصنوعی: درمان هر دردی را به من نسبت می‌دهند، اما من نمی‌توانم آن را بیان کنم. پس چه درمانی برایم وجود دارد؟
هوش مصنوعی: چرا وقتی از کار خوب و نیکی دست کشیدی و از آن فاصله گرفتی، حالا پشیمان شده‌ای؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چه چیزست آن رونده تیرک خرد؟
چه چیزست آن پلالک تیغ بران؟
یکی اندر دهان حق زبانست
یکی اندر دهان مرگ دندان
ملک آن یادگار آل دارا
ملک آن قطب دور آل سامان
اگر بیند بگاه کینش ابلیس
ز بیم تیغ او بپذیرد ایمان
بپای لشکرش ناهید و هرمز
[...]
بدان گردیست آن سیمین زنخدان
بدان خمیدگی زلفین جانان
یکی گوئی که از کافور گوییست
یک گوئی که هست از مشگ چوگان
چه چیزست آن خط مشکین و آن لب
[...]
ز من معزول شد سلطان شیطان
ندارم نیز شیطان را به سلطان
سرم زیرش ندارم، مر مرا چه
اگر بر برد شیطان سر به سرطان؟
همی دانم که گر فربه شود سگ
[...]
پس آنگه تازیانه زدش چندان
ابر پشت و سرین و سینه و ران
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.