بازم کمند شوق به سوی تو می کشد

خاطر به خدمت سگ کوی تو می کشد

دل کو دو اسپه از غم خوبان همی گریخت

عشقش عنان گرفته به سوی تو می کشد

بوی تو یافت از گل نورسته باغبان

چندین جفای خار به بوی تو می کشد

تهمت چه بر زمانه نهد دل به جور و کین

کاینها همه ز تندی خوی تو می کشد

از جعد حلقه حلقه سنبل مرا چه سود

چون خاطرم به حلقه موی تو می کشد

بس پیر خلقه پوش که در دور لعل تو

از سر نهاده زهد سبوی تو می کشد

آشفته بلبلی ست جدا از بهار و باغ

جامی که ناله بی گل روی تو می کشد