سودای عشقت از دو جهانم یگانه ساخت
واندوه گاه گاه مرا جاودانه ساخت
شمشاد را ز زلف تو کوتاه بود دست
دستش مباد هر که ازان چوب شانه ساخت
از خانه کمان تو هر مرغ تیز پر
کامد درون سینه من آشیانه ساخت
گر ساخت شه ز خشت زر ایوان کاخ عیش
خواهیم ما به خشتی ازین آستانه ساخت
چون سوخت شرح سوز دلم شمع را زبان
از بهر آن زبان دگر از زبانه ساخت
آه چو برقم از عقب آن سوار بس
بهر سمند خویش چرا تازیانه ساخت
جامی شکسته بال حمامی ست کش سپهر
از جام عشق و نقل بلا آب و دانه ساخت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به عشق و تأثیر عمیق آن بر زندگی شاعر می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که عشق او را از دو جهان جدا و به اوج می‌برد. او ناراحتی‌های ناشی از عشق را همیشگی می‌داند. در ادامه، با استفاده از تشبیهات مختلف، عشق را به صورت یگانه و منحصر به فرد توصیف می‌کند و اشاره دارد که عشق مانند کمانی است که پرندگان را به سوی دل او می‌کشاند. همچنین، شاعر تاکید دارد که حتی اگر زندگی مادی و جهان خارجی زرق و برق داشته باشد، او تنها به آستان عشق راضی است. در نهایت، اشعار نشان‌دهنده عواطف پیچیده و درونی اوست و به بیان احساساتی عمیق مربوط به عشق و درد آن می‌پردازد.
هوش مصنوعی: عشق تو همه چیز مرا تحت تأثیر قرار داده و به همین خاطر، شادی و غم من را برای همیشه تغییر داده است.
هوش مصنوعی: موی تو به قدری زیبا و نرم است که به راحتی می‌تواند به عنوان شانه‌ای برای آراستن خود استفاده شود. اما ای کاش دست کسی که از این زیبایی بهره‌برداری کرده، از آن دور باشد.
هوش مصنوعی: از خانه تو، هر پرنده چابک و تیزپر وارد دل من شده و در آنجا جایی برای خود یافته است.
هوش مصنوعی: اگر پادشاه از طلا ایوان قصر را بسازد، ما نیز با خشت همین درگاه، عیش و شادی خواهیم داشت.
هوش مصنوعی: وقتی دل من به شدت می‌سوزد، شمعی که در کنارم است نیز می‌سوزد و این سوختن باعث می‌شود که زبانم از احساسات و درد درونی‌ام به شکل دیگری سخن بگوید.
هوش مصنوعی: ای کاش مانند رعد و برق، از پس آن سوار می‌آمدم، که چرا برای اسب خود زهره نمی‌زند!
هوش مصنوعی: این بیت بیانگر آن است که وجود انسان می‌تواند به گونه‌ای شبیه به یک جام شکسته باشد که درون آن حمامی زندگی می‌کند. این تشبیه نشان می‌دهد که در زندگی، مشکلات و مصیبت‌ها به مانند آب و دانه‌ای هستند که به واسطه عشق و زحمت به وجود آمده‌اند. در واقع، انسان با وجود نواقص و سختی‌ها، می‌تواند با عشق و تلاش، زندگی خود را پر معنا کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
روزی که در دلم عشق تو خانه ساخت
سیل بلا بخانه ی صبرم روانه ساخت
نقاش قدرت آن رخ عابد فریب را
آشوب روزگار و بلای زمانه ساخت
آن قطره ها که بر مژه ام خوشه بسته بود
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.