بخش ۴۱ - حکایت آن خفته چشم بیدار دل که روح الله به سر وقت وی رسید و عذر خواب کردن وی را از وی پسندید
عیسی آن روح که این صورت جسم
بود بر گنج الهیش طلسم
روزی از دل در راحت می زد
گام در راه سیاحت می زد
دید در کنج یکی دیر خراب
خفته ای رخت خرد داده به خواب
دیده از نادره دیدن بسته
گوش از نکته شنیدن بسته
ساخته در قفس تنگ دهان
طوطی ناطقه را گنگ زبان
زد سر پای که ای رفته ز دست
میل بالا کن ازین پایه پست
دیده و گوش و زبان را بگشای
تازه کن بر دل خود یاد خدای
صفحه لوح جهان دفتر اوست
نسخه صنع بدایعگر اوست
نقش این لوح بخوان حرف به حرف
بشنو از هر یکی اسرار شگرف
بر کرم هاش ثناخوانی کن
بر رقمهاش درافشانی کن
خفته این گفته ز عیسی چو شنید
در جوابش ز سخن چاره ندید
سر برآورد که بگذار مرا
نیست با خلق جهان کار مرا
پا به یک سوی کشیدم ز میان
فارغ از عالمم و عالمیان
مژده از من به جهان جویان ده
که جهان هم به جهان جویان به
گفت عیسیش چو بشنید جواب
خواب کن خواب که خوش بادت خواب
بند اندوه نیی شاد بخسب
بنده کس نیی آزاد بخسب
همه مشغولی عالم کولیست
ترک کولی به خدا مشغولیست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره‌ی عیسی (ع)، روحانی و جسمانی، و دیدار او با یک شخص در دل یک معبد خراب است. این شخص در خواب است و از زندگی و دنیای اطراف بی‌خبر. عیسی او را بیدار می‌کند و از او می‌خواهد که از قید و بندهای دنیوی رها شود و به یاد خدا بیفتد. عیسی به او یادآوری می‌کند که جهان و زندگی مادی در واقع نوعی خواب و غفلت است. او توصیه می‌کند که برای رسیدن به آگاهی و حقیقت باید از تعلقات مادی و دنیایی فاصله بگیرد و به سوی الهیات و معنویت برود. در نهایت، عیسی به او می‌گوید که خواب آسانی دارد، اما بر اوست که از این خواب غفلت بیدار شود.
هوش مصنوعی: عیسی، آن روح مقدس، که این جسم ظاهری را داراست، بر گنج الهی خود، راز و رمز خاصی دارد.
هوش مصنوعی: روزی دلش آرامش را جستجو کرد و قدم‌هایی در مسیر سفر برداشت.
هوش مصنوعی: در گوشه‌ای از یک میخانه، فردی را می‌بینم که به خواب رفته و در دل خواب، به نوعی خرد و اندیشه را احساس کرده است.
هوش مصنوعی: چشم و گوش خود را از دیدن زیبایی‌های نادر و شنیدن نکات ارزشمند بسته‌ام.
هوش مصنوعی: طوطی‌ای که در قفس تنگ و بسته قرار دارد، نمی‌تواند به خوبی و آزادانه سخن بگوید.
هوش مصنوعی: اگر از سمت خودت دل‌کن و به سوی بالا برو، تا از این وضعیت پایین رهایی یابی.
هوش مصنوعی: چشمانت، گوشت و زبانت را باز کن و تازه کن تا در دل خود یاد خداوند را زنده کنی.
هوش مصنوعی: جهان مانند یک دفتر بزرگ است که در آن همه چیز بر اساس اراده و خلق خداوند ثبت شده و هر چه در آن وجود دارد، نشانه‌ای از خلاقیت و هنرمندی اوست.
هوش مصنوعی: به دقت به نوشته‌های این لوح توجه کن و هر کلمه را به‌خوبی بشنو. از هر یک از آنها نکات جذاب و عمیق را متوجه شو.
هوش مصنوعی: به نعمت‌ها و لطف‌های او شکر و ثنا بگو و زیبایی‌هایش را برای دیگران بازگو کن.
هوش مصنوعی: وقتی عیسی این سخن را شنید، به هیچ راه حلی برای پاسخ دادن به آن نیافت و از آن غافل ماند.
هوش مصنوعی: از من چیزی نخواه که بخواهم در زندگی اجتماعی دیگران دخالت کنم؛ من به دنبال کار خودم هستم و به دنیا و مردمش بی‌توجهی دارم.
هوش مصنوعی: پا به یک طرف گذاشتم و از همه چیز و همه کس رها شدم.
هوش مصنوعی: بشارت دهید به کسانی که به دنبال دنیا هستند، زیرا جهان هم به کسانی که به دنبال آن هستند، پاسخ می‌دهد.
هوش مصنوعی: عیسی به او گفت: وقتی جواب را شنید، خواب را فراموش کن و خواب کن؛ زیرا خواب خوب است و برایت خوشایند خواهد بود.
هوش مصنوعی: از غم و اندوه رهایی پیدا کن و آرامش بگیر، زیرا هیچ کس تو را نمی‌بیند و نمی‌تواند تو را آزاد کند.
هوش مصنوعی: همه مردم در زندگی خود درگیر مشکلات و شؤون مختلف هستند، اما این درگیری ها به نوعی شبیه به حال و روز یک کولی است که همیشه در حال حرکت و جستجوست. تنها چیزی که مهم است، توجه به خداوند و اعتقادات معنوی است که می‌تواند انسان را از این مشغله‌ها رها کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.