بهار امسال خوشتر مینماید
که از صد گونه زیور مینماید
نسیم از غیب نافه میگشاید
صبا از جیب عنبر مینماید
تماشا را سوی بستان خرامید
که از فردوس خوشتر مینماید
همه شاخی چو طوبی میببالد
همه حوضی چو کوثر مینماید
هر آن زینت که بستان داد بیرون
همه زیبا و درخور مینماید
گهی صورت چو مانی مینگارد
گهی لعبت چو آزر مینماید
صبا گویی که عطاری گرفتست
که از دم مشک اذفر مینماید
چمن گویی به بزازی نشستست
که صد رزمه ز ششتر مینماید
گل از رخسار آتش میفروزد
بنفشه زلف چنبر مینماید
به چشم نرگس جماش بنگر
که گویی از دهان زر مینماید
هوا از بید خنجرها کشیدست
زمین از لاله مغفر مینماید
به دامن ابر لؤلؤ میفشاند
به خرمن باغ گوهر مینماید
ز غنچه تیر و پیکان میبکارد
ز لاله عود و مجمر مینماید
ازان نرگس همی سرمست خسبید
که لاله شکل ساغر مینماید
اگر ملک ریاحین سربهسر باغ
کنون بر گل مقرر مینماید
چه معنی نرگس شوخ از زر و سیم
به سر بر تاج و افسر مینماید
ورقهای گل از بر کرد بلبل
کنون تکرار بیمر مینماید
مگر از صدر رکنالدین بیاموخت
که حجتها ز دفتر مینماید
نکو باشد بهار امسال و ازوی
صفات خواجه بهتر مینماید
زمین حلمی زمان حکمی ملک طبع
که صبح از رای انور مینماید
به چشم همت او جرم خورشید
به قدر از ذره کمتر مینماید
به دادن، جود حاتم میبکاهد
به دانش، علم حیدر مینماید
فتاده در خم چوگان حکمش
زمین چون گوی عنبر مینماید
از آن طوطی جان جوید حدیثش
که شیرین همچو همچو شکر مینماید
ز جودش قطره دان بحر اخضر
که از لؤلؤ توانگر مینماید
ز رایش شعله دان چشمه نور
کز این چرخ مدور مینماید
به لطف از سنگ گل بیرون دماند
به عنف از آب آذر مینماید
هر آن بدره که شمس آرد سوی کان
به چشم او محقر مینماید
هر آن نظکی که آن در مدح او نیست
بایزید کان مبتر مینماید
ز بوی خلق او همچون دم صبح
همه عالم معطر مینماید
ز قدرش چرخ اعظم میفرازد
ز رویش سعد اکبر مینماید
به پیش رفعت او چرخ اعلی
چو حلقه زانسوی در مینماید
به وقت حجت و حل مسائل
زبانش تیز خنجر مینماید
ز بهر مجلس او روز وعظش
فلک نه پایه منبر مینماید
سخن را مدح او قیمت فزاید
که فعل تیغ گوهر مینماید
همه اسرار غیب از پیش رایش
چو آیینه مصور مینماید
طمع را هر تمنایی که بودست
ز جود او میسر مینماید
کمر بسته ز بهر خدمت او
فلک همچون دو پیکر مینماید
خداوندا مکن اسراف در جود
که کان را کیسه لاغر مینماید
به پیش آرزوی دشمنانت
فلک سد سکندر مینماید
ز صافی طبع تو طرفه است کابم
به نزد او مکدر مینماید
بلی این سرگردانی تو با من
همه چرخ سبکسر مینماید
خداوندا به فضل خویش بپذیر
مر این عذری که چاکر مینماید
که هر بیت از قصیده چون گواهیست
که بر پاکیش محضر مینماید
کرم فرما و بر جانش ببخشای
که الحق نیک مضطر مینماید
بر حلمت گناهش هیچ ننمود
وگرچه سخت منکر مینماید
برای عفو تو جرمی بباید
که مه در شب نکوتر مینماید
نیم خالی ز درگاه تو ورچه
مرا هرکس ز هر در مینماید
ز گردون نیست خالی جرم خورشید
وگر صد جای دیگر مینماید
ز بهر مدح تو پروردهام لفظ
سخن زیرا مخمر مینماید
همی تا دهر ابلق زای باشد
همی تا چرخ اختر مینماید
مطیع و رام بادت ابلق دهر
که چرخت خود مسخر مینماید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به وصف زیباییهای بهار و طبیعت میپردازد و به تصویر کشیدن جاذبههای بصری فصل بهار میپردازد. شاعر از نسیم، گلها، درختان و زیباییهای باغها صحبت میکند و به شگفتی و زیبایی آنها اشاره میکند. همچنین مدح و ستایش شخصیتی بزرگ و نیکو را انجام میدهد که بر زندگی طبیعت و انسان اثر میگذارد. شاعر به خوبی احساسات و وصفات زیبای طبیعت را به تصویر میکشد و همزمان خواستههای خود را از خداوند ابراز میکند تا در برابر نیکوییها و صفات خوب بزرگمردی که توصیف کرده است، تواضع کند و عذرخواهی نماید. در نهایت، به دنبال بخشایش و رحمت پروردگار است.
هوش مصنوعی: بهار امسال زیباتر به نظر میرسد، زیرا جلوههای زیبایی دارد که به طور چشمگیری چشمنواز هستند.
هوش مصنوعی: نسیم ملایمی از مکانی ناشناخته به آرامی میوزد و بوی خوش عطر عنبر را به همراه دارد.
هوش مصنوعی: تماشا به سمت باغ رفت، زیرا آنجا زیباتر از بهشت به نظر میرسید.
هوش مصنوعی: هر درختی همانند درخت طوبی رشد میکند و هر آبنمایی مانند کوثر خود را نشان میدهد.
هوش مصنوعی: هر زینتی که از این دنیا بگیری، همهچیز زیبا و مناسب به نظر میرسد.
هوش مصنوعی: گاهی چهرهات مانند مانا زیبایی میآفریند و گاهی همچون آزر، جذابیت و دلربایی را نشان میدهد.
هوش مصنوعی: باد صبا میگوید که عطاری مشغول کار است و بوی خوش از عطر مشک به مشام میرسد.
هوش مصنوعی: چمن انگار قالی بافی کرده که صد گل با رنگهای مختلف روی آن دیده میشود.
هوش مصنوعی: گل به خاطر زیبایی و جذابیتش به آتش میافروزد، در حالی که بنفشه با زلفهای چنبرش زیبایی را به نمایش میگذارد.
هوش مصنوعی: به چشم نرگس زیبا نگاه کن، گویی که از دلش طلا میریزد.
هوش مصنوعی: هوا مانند خنجری از درخت بید به زمین زده و زمین به دلیل لالهها، شبیه کلاهخود به نظر میرسد.
هوش مصنوعی: باران مانند مروارید از آسمان میبارد و باغها را پر از زیبایی و جواهرات میکند.
هوش مصنوعی: از غنچه، تیر و پیکان بیرون میآید و از لاله، بوی عود و بخور پخش میشود.
هوش مصنوعی: این بیت به توصیف حالتی اشاره دارد که شخصی به خاطر زیبایی و جذابیت نرگس، احساس سرخوشی و مستی کرده است. همچنین، به شباهت لاله به جام شراب اشاره میکند که خود نشانی از شادی و سرمستی است. به طور کلی میتوان گفت که زیبایی طبیعی و شکوفایی گلها باعث ایجاد حس نشاط و خوشحالی در انسان میشود.
هوش مصنوعی: در حال حاضر، باغی که پر از گلهای خوشبو و زیباست، به وضوح نمایان است و زیباییاش همه جا را در بر گرفته است.
هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی نرگسهای دلربا اشاره دارد که خود را با زرق و برق طلا و نقره زینت میدهند. در واقع، این تصویر به ما میگوید که زیبایی طبیعی و دلنشین نرگس در کنار زینتهای مصنوعی و چشمگیر، چگونه میتواند درخشش خاصی داشته باشد.
هوش مصنوعی: بلبل اکنون با آواز زیبایش، از روی گلها یادآوری میکند که همیشه زندگی و زیبایی تکرار میشود.
هوش مصنوعی: شاید از صدر رکنالدین آموخته باشد که دلایل و شواهد از نوشتهها و مستندات به دست میآید.
هوش مصنوعی: بهار امسال خوب و زیباست و ویژگیهای خوب خواجه را بیشتر نمایش میدهد.
هوش مصنوعی: زمین نمادی از صبر و بردباری است که تحت فرمان زمان و ارادهاش قرار دارد. روز به روشنی و زیبا رویی خود، از اندیشههای روشن و درست ناشی میشود.
هوش مصنوعی: چشم پر از اراده او، جرم خورشید را به اندازهای نمایش میدهد که از یک ذره هم کمتر به نظر میرسد.
هوش مصنوعی: بخشش و جود حاتم (حاتم طائی) در مقایسه با علم و دانش حضرت علی (علیهالسلام) ارزش کمتری دارد. یعنی بخشندگی حاتم در مقابل علم و دانش علی به اندازهای نیست که قابل مقایسه باشد.
هوش مصنوعی: حکمت در چنبرهی بازی زندگی مثل گوی خوشبو و ارزشمندی به نظر میرسد که بر زمین افتاده است.
هوش مصنوعی: طوطی به دنبال جان خودش است چون ماجرایش به اندازهای شیرین است که مثل شکر به نظر میرسد.
هوش مصنوعی: از بخشندهگی او، قطرهای از دریای سبز به نظر میرسد که از لؤلؤ (مروارید) غنی و فراوان به نظر میرسد.
هوش مصنوعی: سخن از زیبایی و درخششی است که از وجود رایش به وجود میآید و مانند چشمه نوری است که در این دوران و از این دنیای گردان، به وضوح دیده میشود.
هوش مصنوعی: با کمک و محبت، گل از دل سنگ بیرون میآید، اما با زور و فشار، آتش مانند آب نمایان میشود.
هوش مصنوعی: هر وقت که خورشید به سوی معدن بیاید، در نظر او (معدن) خیلی کمارزش و ناچیز به نظر میرسد.
هوش مصنوعی: هر نظری که در ستایش او نباشد، چون بر بیپایه است و بیارزش مینماید.
هوش مصنوعی: عطر حضور او مانند هوای صبح، تمام جهان را پر از خوشبوئی و زیبایی میکند.
هوش مصنوعی: از بزرگی او، سپهر بزرگ به تماشای او میپردازد و از چهرهاش، خوشبختی بزرگ نمایان میشود.
هوش مصنوعی: به خاطر عظمت و بلندی او، آسمان به مانند یک حلقه از طرف دیگر جلوهگری میکند.
هوش مصنوعی: در زمانهای بحث و بررسی، او به طور قاطع و قوی میتواند استدلالاتش را بیان کند و مانند خنجر زبانش تیز و برنده است.
هوش مصنوعی: به خاطر مجلس و سخنرانی او، آسمان به نوعی خود را به شکل پایه منبر نشان میدهد.
هوش مصنوعی: اگر در مدح و ستایش او سخن بگوییم، ارزش کلام ما بیشتر میشود، زیرا عمل او همانند تیغی است که جواهر را نمایان میسازد.
هوش مصنوعی: همه رازهای پنهان و نامعلوم به وضوح و روشنی مانند نقش و نگار در آینه برایت آشکار میشود.
هوش مصنوعی: هر خواستهای که باشد، امید به آن با بخشندگی او ممکن میشود.
هوش مصنوعی: آسمان به خاطر خدمت به او در حال تلاش و فعالیت است و مانند دو موجود زنده به نظر میرسد.
هوش مصنوعی: خدایا، در بخشش خود زیادهروی نکن که این کار باعث میشود فردی که نیاز به کمک دارد، در چشم دیگران ضعیف و بیمقدار به نظر بیاید.
هوش مصنوعی: دشمنان تو، آرزوهای خود را به جلو بگذارند، زیرا آسمان همچون سد سکندر، در برابر آنها ایستاده است.
هوش مصنوعی: از خلوص نیت و صفای طبع تو، این عجیب است که در حضور او، دل من ناراحت و غمگین به نظر میرسد.
هوش مصنوعی: بله، این گیجی و بلاتکلیفی تو در کنار من به نظر آسان و بیمقدار میآید.
هوش مصنوعی: خدایا، لطف و بخشش خود را شامل حال من کن و این عذر و دلیل را که بندهات ارائه میدهد، بپذیر.
هوش مصنوعی: هر بیت از شعر مانند گواهی است که پاکی و زیبایی آن را در معرض دید قرار میدهد.
هوش مصنوعی: لطفاً با مهربانی رفتار کن و به او عطوفت نشان بده، چرا که حقیقتاً در وضعیت سخت و دشواری قرار دارد.
هوش مصنوعی: بر صبر و بردباریات گناهش هیچ تأثیری نداشت، هرچند او به شدت منکر است.
هوش مصنوعی: برای این که بخشش تو حاصل شود، باید گناهی وجود داشته باشد که ماه در شب زیباتر به نظر برسد.
هوش مصنوعی: نیمهی خالی از درگاه تو، چرا که هر کسی از هر در به من نشان میدهد.
هوش مصنوعی: جرم خورشید از آسمان خالی نیست و اگر در هزاران جای دیگر هم دیده شود، باز هم به اصل خود تعلق دارد.
هوش مصنوعی: به خاطر ستایش تو، کلام را پرورش دادهام، چرا که مانند شراب ناب جذاب و دلنشین به نظر میرسد.
هوش مصنوعی: تا زمانی که دنیا وجود دارد و چرخ فلک به چرخش خود ادامه میدهد، هر چیزی در زندگی دگرگون و متغیر خواهد بود.
هوش مصنوعی: تو در برابر روزگار، مطیع و خُشکچشمی هستی که خودش تو را به بازی میگیرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هر آن چیزی که ظاهر مینماید
همه اینجای حاضر مینماید
بهار امسال خوشتر می نماید
چمن چون نقش آذر می نماید
چنان شد عارض بستان که با او
خط خوبان مزور می نماید
زکحلی برگ و سیمای شکوفه
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.