ای حریم آستانت مسکن آوارگان
مرهم دلخستگانی چاره بیچارگان
مای بیچاره که با غم همنشین و همدمیم
همدمی کو تا کند غمخواری غمخوارگان
گر برآید آفتاب عالم افروزم به بام
خیره ماند بر جمالش دیده نظّارگان
منصب وصلت کجا درخورد هر سرگشته ای ست
ذرّه کی یابد وصال خسرو سیّارگان
مشک قیمت کی گرفتی درجهان گر نیستی
چین گیسوی ترا باد صبا بازارگان
ما گریبان می دریم از درد و کس را نیست خود
رحمتی بر حالت زار گریبان پارگان
در جهان جز آستانت نیست مأوای جلال
ای حریم آستانت مسکن آوارگان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و عظمت حریم آستانی اشاره می‌کند که پناهگاه آوارگان و بیچارگان است. او از غم و درد خود و دیگران سخن می‌گوید و به یاری و همدلی نیاز دارد. شاعر به امید وجود نور و روشنی و وصال محبوب اشاره می‌کند و می‌پرسد که چگونه می‌توان به وصال آنچه می‌خواهیم دست یافت. همچنین، او به وضعیت ناگوار خود و دیگران اشاره می‌کند و از عدم رحمتی برای دردها و رنج‌های آنان سخن می‌گوید، در نهایت به این نتیجه می‌رسد که تنها پناهگاه واقعی در دنیا، آستان پرخیر و برکت معصومین است.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به حریم و مکان مقدسی اشاره می‌کند که پناهگاه افرادی است که در زندگی دچار مشکلات و سختی‌هایی شده‌اند. آنجا محلی است برای آرامش کسانی که دلشان شکسته و به نوعی بی‌خانمانند. این مکان، راه‌حلی برای رنج‌های آنها و تسکینی برای دردمندی‌هایشان است.
هوش مصنوعی: ما بیچاره‌هایی هستیم که در غم و اندوه زندگی می‌کنیم. اما مگر کسی هست که در این درد و رنج ما را همراهی کند و به ما دلجویی کند؟
هوش مصنوعی: اگر خورشید عالم تاب برآید، ناظرین خیره‌خیره به زیبایی او نگاه می‌کنند و حیرت‌زده می‌مانند.
هوش مصنوعی: مقام و موقعیت پیوند و نزدیکی، مناسب هر کسی که گمگشته است نیست. ذره‌ای کوچک چگونه می‌تواند با خسرو خورشید ارتباط برقرار کند؟
هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و ارزش گیسوان یک معشوق اشاره دارد و می‌گوید که اگر تو در این دنیا وجود نداشتی، کسی نمی‌توانست ارزش و قیمت گیسوی تو را بشناسد. باد صبا که به عنوان نمادی از خوشبو کردن می‌آید، در واقع یادآور زیبایی و خوشایندی است که با وجود معشوق به عالم می‌آید. به زبان دیگر، وجود معشوق به زیبایی‌های دنیا معنا و جلوه می‌بخشد.
هوش مصنوعی: ما از شدت درد و رنج به خود می‌پیچیم و یقه‌امان را می‌کشیم، اما هیچ‌کس به حال زار ما رحم نمی‌کند و به ما توجهی ندارد.
هوش مصنوعی: در دنیا هیچ مکانی به جز درگاه تو وجود ندارد که دلگرمی و ارامش بخشم باشد، ای جایگاه با عظمت، تو خانه و مأمنی برای بی‌پناهان هستی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.