جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۶۶ ای چشمه چشم ما به چشمت روشن بستان امید ما به رویت گلشن با وصل خودم صلح ده ای دیده من با جنگ فراق تو ندارم جوشن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به چشمان محبوبش اشاره می‌کند و روشنایی و امید را از آن چشم‌ها می‌گیرد. او با درخواست از محبوبش برای وصل و reconciliating، اعلام می‌کند که دیگر نمی‌خواهد در جنگ فراق و جدایی باشد.
هوش مصنوعی: به ای چشمه، چشم ما به وجود تو روشن شده است و امید ما به رویت مانند یک باغ پرگل و سرسبز است.
هوش مصنوعی: ای دیده‌ی من، با وصال خودم به آرامش برسان و جنگ تنهایی‌ات را بر اثر فراق تو تحمل نکن!
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای گشته جهان ز نور رایت روشن
گلخن شود از نسیم خلقت گلشن
با عدل تو نشگفت اگر ماهی و ماه
آن یک سپر اندر آرد این یک جوشن
آن شاخ گل ارچه هست پنهان ز چمن
از فیض وجود اوست گیتی گلشن
خورشید اگر چه هست در ابر نهان
از نورویست باز عالم روشن
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.