|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این غزل از احساسات و وضعیت درونی خود سخن می‌گوید. او از حال نابسامان خود در اثر مستی و نبود شراب می‌نالد و بیان می‌کند که اشتیاقش برای رهایی و آزادی از قید و بندها بیشتر از بی‌حجابی است. او احساس می‌کند که در مسیری سردرگم و بدون هدف قرار دارد و در این تاریکی، امیدی به روشنایی ندارد. غزل به نوعی جستجوی طلب و ناکامی در زندگی و عشق را توصیف می‌کند.
هوش مصنوعی: از نظر من، زیبایی و جذابیت شراب در چشمان ساقی است که باعث شده بیشراب و خراب زندگی‌ام را از دست بدهم. احساس تیره و تاری در وجودم دارم که به خاطر نبود شراب به سراغم آمده است.
هوش مصنوعی: شوق و اشتیاق من بیشتر از آن است که بتوانم خودم را پنهان کنم، و در این حال، در دنیای پیچیده‌ام چیزی نمی‌بینم.
هوش مصنوعی: وقتی که شمع به آتش می‌افتد، به یاد نواختن من بر تار ربابم می‌افتم.
هوش مصنوعی: من هیچ جایی جز خودم ندارم، و از آنجا که بی‌نصیبم، نمی‌توانم راهی پیدا کنم.
هوش مصنوعی: در انتظار صبح روشن و آفتاب هستم، اما مانند ستاره‌ها در خواب و آرامش به سر می‌برم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.