|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تصویر کشیدن ظلم و مشکلاتی است که در جهان وجود دارد. شاعر از درد و رنج انسان‌ها و خشونت‌ها می‌گوید و به بی‌توجهی به این مسائل اشاره می‌کند. او به روشنی می‌گوید که هیچ دلی نمی‌تواند از درخشش نور و زیبایی پنهان بماند، اما با وجود این زیبایی، انسان‌ها همچنان درگیر سوختن و نابودی هستند. همچنین به مسائلی همچون نابرابری و خیانت‌هایی که به افراد ضعیف می‌شود، اشاره می‌کند. در نهایت، شاعر به نادانی و عدم آگاهی مردم نسبت به دردهای دیگران نیز انتقاد می‌کند.
هوش مصنوعی: دل من بر بی‌رحمی‌های دنیا غمگین است، نه به خاطر کشتن و ویرانی‌اش، بلکه به خاطر ساختن و دگرگونی‌هایش.
هوش مصنوعی: هر دلی که با نور آن ماه روشن شده، نمی‌تواند در برابر هزار آینه زیبایی‌اش را نبیند.
هوش مصنوعی: کسی که تنها با یک حرکت ملک سلیمان را به دست آورد، نباید به غم از دست دادن آن با فقیران این دو جهان بنشیند.
هوش مصنوعی: آن کسی که به صورت پنهانی به چهره و نگاه عالمان حمله می‌کند، در برابر نادانان خود را محافظت می‌کند و به آنها نمی‌نگرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.