|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات به ارتباط عمیق انسان با طبیعت و سرچشمه حیات اشاره دارد. «نفس آشفته» و «موجی از یم اوست» نشاندهنده ناپایداری در زندگی است و «نی ما نغمه ما از دم اوست» به تأثیر وجودی خداوند بر زندگی آدمی اشاره میکند. در نهایت، «لب جوی ابد چون سبزه رستیم» نشاندهنده رشد و شکوفایی است که از رحمت و وجود الهی سرچشمه میگیرد. در کل، این اشعار به زیبایی و پیوند زندگی با منبع معنوی اشاره دارند.
هوش مصنوعی: جان آشفته و بیقرار ما ناشی از دریا وجود اوست، و نغمه و صدای ما از نفس او سرچشمه میگیرد.
هوش مصنوعی: ما در حاشیهٔ جوی آب مانند سبزهای روییدهایم و ریشهٔ وجود ما از رطوبت و حیات آن جوی میگیرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
از آن بحری که گردون شبنم اوست
فلک زان عشق اندر ماتمِ اوست
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.