هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به بیان احساسات و درونیات خود می‌پردازد. او خود را انسانی می‌داند که از بیان مستقیم احساساتش عاجز است و نمی‌تواند به آسانی سخن بگوید. همچنین، او اشاره می‌کند که در وضعیت ناپایداری به سر می‌برد و به نوعی در حال تغییر و تحول است. به طور کلی، این اشعار احساسات چالشی و پیچیده شاعر را نشان می‌دهند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به بیان احساسات و درونیات خود می‌پردازد. او خود را انسانی می‌داند که از بیان مستقیم احساساتش عاجز است و نمی‌تواند به آسانی سخن بگوید. همچنین، او اشاره می‌کند که در وضعیت ناپایداری به سر می‌برد و به نوعی در حال تغییر و تحول است. به طور کلی، این اشعار احساسات چالشی و پیچیده شاعر را نشان می‌دهند.
هوش مصنوعی: من تمام وجودم پر از معناست و به هیچ‌وجه نمی‌توانم سخنان بافندگان بی‌معنا را تحمل کنم.
هوش مصنوعی: من هیچ اختیاری ندارم که با کسی که از اوضاع متأثر است، صحبت کنم، زیرا من مانند خاکی هستم که در حال دگرگونی و تغییر قرار دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
مگر چون سر ز فرمانش نتابم
ز چرخ همتش معراج یابم
دو زلفانت کرِم تار ربابم
چه می‌خواهی ازین حال خرابم
ته که با مو سر یاری نداری
چرا هر نیمه‌شو آیی به خوابم
مرا ایزد تعالی خاطری داد
که دایم با فلک بودی عتابم
بمعنی دادن بکر آنچنان بود
که با او کان معنی بدخطابم
بهر وقتی کزاو کردم سؤالی
[...]
چنان خسبان چو آید وقت خوابم
که گر ریزد گلم ماند گلابم
بدیشان گفت آن آید صوابم
که چون من روی از دنیا بتابم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.