یک ذره بی مایه متاع نفس اندوخت
شوق این قدرش سوخت که پروانگی آموخت
پهنای شب افروخت
وامانده شعاعی که گره خورد و شرر شد
از سوز حیاتست که کارش همه زر شد
دارای نظر شد
پروانهٔ بیتاب که هر سو تک و پو کرد
بر شمع چنان سوخت که خود را همه او کرد
ترک من و تو کرد
یا اخترکی ماه مبینی به کمینی
نزدیک تر آمد بتماشای زمینی
از چرخ برینی
یا ماه تنک ضو که بیک جلوه تمام است
ماهی که برو منت خورشید حرام است
آزاد مقام است
ای کرمک شب تاب سراپای تو نور است
پرواز تو یک سلسلهٔ غیب و حضور است
آئین ظهور است
در تیره شبان مشعل مرغان شب استی
آن سوز چه سوز است که در تاب و تب استی
گرم طلب استی
مائیم که مانند تو از خاک دمیدیم
دیدیم تپیدیم ، ندیدیم تپیدیم
جائی نرسیدیم
گویم سخن پخته و پرورده و ته دار
از منزل گم گشته مگو پای بره دار
این جلوه نگه دار
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به توصیف عشق و شور و شوق میپردازد. او از ذرهای بیمایه صحبت میکند که به دنبال عشق و زندگی، به پروانهای تبدیل میشود که بیتابی میکند و خود را به شمع میسوزاند. این پروانه نشاندهندهی جستجوی عشق و روشنایی در تاریکیهاست. شاعر همچنین به زیبایی ماه و خورشید اشاره میکند و زندگی را همچون سفری میبیند که در آن تلاش و طلب وجود دارد. او از حالتی صحبت میکند که انسانها مانند پروانهها، در پی نور و حقیقت هستند اما در عین حال از تجربیات خود بیخبرند. در نهایت، شاعر از اندیشههای عمیق و پرورشیافته خود در زندگی میگوید و از آن که نباید از گم شدن در مسیر زندگی هراسی داشت.
هوش مصنوعی: یک ذره بیارزش برای نفس کافی است، زیرا شوق و اشتیاق برای آن به قدری زیاد است که منجر به یادگیری عشق و فداکاری میشود.
هوش مصنوعی: شب به قدری گسترده و تاریک است که همچون آتش درخشانی را به خود گرفته.
هوش مصنوعی: شعاعی که نتوانست به ادامه مسیرش بپردازد و به جرقهای تبدیل شد، از تپش زندگی ناشی میشود که تمام تلاشش به طلا تبدیل میشود.
هوش مصنوعی: این جمله به معنای این است که کسی یا چیزی به حالت توجه و دقت رسیده است. به عبارتی، توجه خاصی به آن موضوع یا فرد معطوف شده است.
هوش مصنوعی: پروانهای که بیتاب است و به هر طرف پرواز میکند، بر روی شمع نشسته و چنان میسوزد که تمام وجودش به آن شمع تعلق پیدا میکند.
هوش مصنوعی: ترک من و تو را رها کرد.
هوش مصنوعی: ای ستاره، آیا تو به ماه نزدیکتری یا به خاطر زیباییات خود را به زمین نزدیک کردهای تا نظارهگر آن باشی؟
هوش مصنوعی: از بالای گردونه زندگی، نگاه میکنم و به اوجها و فرودهای آن پی میبرم.
هوش مصنوعی: ای ماه زیبای کم نور که با یک جلوه کامل، زیباییات را نشان میدهی، تو آن ماهی هستی که خورشید بر تو منت نمینهد.
هوش مصنوعی: مقام آزاد است.
هوش مصنوعی: ای کرمک شبتاب، تو همه جا نور پخش میکنی و پرواز تو نمایانگر ارتباطی بین عالم غیب و عالم شهود است.
هوش مصنوعی: این عبارت به بیان یک حقیقت یا اصل کلی اشاره دارد که به زمان و دورهای خاص مربوط میشود و نشاندهنده بروز یا آغاز یک تغییر مهم یا ایده جدید است.
هوش مصنوعی: در تاریکی شب، چراغ پرندگان شب روشن است. این شعلهای که وجود دارد، چه شعلهای است که تو در حال نوسان و اضطراب هستی؟
هوش مصنوعی: اگر در جستجوی چیزی هستی، آن را با شدت و جدیت بخواه.
هوش مصنوعی: ما همان کسانی هستیم که مانند تو از خاک آفریده شدهایم و احساس زندگی را تجربه کردهایم، اما نمیدانیم که چه زمانی این زندگی آغاز شده است.
هوش مصنوعی: ما به جایی نرسیدیم.
هوش مصنوعی: من سخن سنجیده و کامل را از جایی که گم شدهام میگویم، اما تو سخن نزن که در این مسیری که هستی، در دام افتادهام.
هوش مصنوعی: این زیبا رویی را حفظ کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.