اگر آگاهی از کیف و کم خویش
یمی تعمیر کن از شبنم خویش
دلا دریوزهٔ مهتاب تا کی
شب خود را برافروز از دم خویش
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
راهنمای نوار ابزار |
|
پیشخان کاربر |
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر |
|
اعلانهای کاربر |
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
لغزش به پایین صفحه |
|
لغزش به بالای صفحه |
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط |
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
نشان کردن شعر جاری |
|
ویرایش شعر جاری |
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
شعر یا بخش قبلی |
|
شعر یا بخش بعدی |
اگر آگاهی از کیف و کم خویش
یمی تعمیر کن از شبنم خویش
دلا دریوزهٔ مهتاب تا کی
شب خود را برافروز از دم خویش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به اهمیت خودآگاهی و انعکاس احساسات درونی اشاره میکند. او میگوید اگر از وضعیت و احساسات خود آگاهی داشته باشی، میتوانی آنها را بهبود بخشی. همچنین به مفهوم امید و تلاش برای روشن کردن زندگی از طریق کوششهای شخصی اشاره دارد، و از دل میخواهد که به نور مهتاب و زیباییها دست یابد.
هوش مصنوعی: اگر از حال و وضعیت خود آگاهی داری، باید خودت را اصلاح کنی و از لطافت و زیبایی درون خود بهرهبرداری کنی.
هوش مصنوعی: ای دل، تا چه زمانی از نور مهتاب درخواست کمک میکنی؟ شب خود را با نور وجود خود روشن کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
چو کس را مینبینم همدم خویش
در آنجا می فرو گویم غم خویش
نهادی در میان با او غم خویش
زدی بر نیل دلق ماتم خویش
بباید خوردنت اکنون غم خویش
نباید دادن از کف خاتم خویش
بفکر قلعه های محکم خویش
چو افتادی گرفتی ماتم خویش
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.