اقبال لاهوری » پیام مشرق » بخش ۱۱۷ - دل من بی قرار آرزوئی دل من بی قرار آرزوئی درون سینهٔ من های و هوئی سخن ای همنشین از من چه خواهی که من با خویش دارم گفتگوئی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساس دلتنگی و جستجوی آرزوهاست. شاعر از اضطراب درونی خود و گفتگویی که با خودش دارد، صحبت میکند. او از همنشینش میپرسد که چه انتظاری از او دارد، در حالی که در درونش به تأمل و تفکر مشغول است.
هوش مصنوعی: دل من به خاطر یک آرزو درون سینهام همیشه در حال تپش و هیجان است.
هوش مصنوعی: ای همصحبت، از من چه میخواهی بگویی در حالی که من خودم در حال صحبت کردن با درونم هستم؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
من از تو راستی خواهم که جویی
همیشه راستی ورزی و گویی
به هر شام و سحر گریم بکوئی
که جاری سازم از هر دیده جوئی
مو آن بی طالعم در باغ عالم
که گل کارم بجایش خار روئی
یقین دان کو نباشی تو ولیکن
نباشی در میان آنگه تواوئی
حروف کائنات ار بازجویی
همه در تو است و تو در لوح اویی
اگر مبصر و گرمسموع جوئی
وگر محسوس وگر معقول گوئی
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.