رازدان خیر و شر گشتم ز فقر
زنده و صاحب نظر گشتم ز فقر
یعنی آن فقری که داند راه را
بیند از نور خودی الله را
اندرون خویش جوید لااله
در ته شمشیر گوید لااله
فکر جان کن چون زنان بر تن متن
همچو مردان گوی در میدان فکن
سلطنت اندر جهان آب و گل
قیمت او قطره ئی از خون دل
مؤمنان زیر سپهر لاجورد
زنده از عشقند و نی از خواب و خورد
می ندانی عشق و مستی از کجاست؟
این شعاع آفتاب مصطفی است
زنده ئی تا سوز او در جان تست
این نگهدارندهٔ ایمان تست
با خبر شو از رموز آب و گل
پس بزن بر آب و گل اکسیر دل
دل ز دین سر چشمهٔ هر قوت است
دین همه از معجزات صحبت است
دین مجو اندر کتب ای بیخبر
علم و حکمت از کتب ، دین از نظر
بوعلی دانندهٔ آب و گل است
بیخبر از خستگیهای دل است
نیش و نوش بوعلی سینا بهل
چاره سازیهای دل از اهل دل
مصطفی بحر است و موج او بلند
خیز و این دریا بجوی خویش بند
مدتی بر ساحلش پیچیده ئی
لطمه های موج او نادیده ئی
یک زمان خود را به دریا در فکن
تا روان رفته باز آید بتن
ای مسلمان جز براه حق مرو
ناامید از رحمت عامی مشو
پرده بگذار آشکارائی گزین
تا بلرزد از سجود تو زمین
دوش دیدم فطرت بیتاب را
روح آن هنگامهٔ اسباب را
چشم او بر زشت و خوب کائنات
در نگاه او غیوب کائنات
دست او با آب و خاک اندر ستیز
آن بهم پیوسته و این ریز ریز
گفتمش در جستجوی کیستی؟
در تلاش تار و پوی کیستی؟
گفت از حکم خدای ذوالمنن
آدمی نو سازم از خاک کهن
مشت خاکی را بصد رنگ آزمود
پی به پی تابید و سنجید و فزود
آخر او را آب و رنگ لاله داد
لااله اندر ضمیر او نهاد
باش تا بینی بهار دیگری
از بهار پاستان رنگین تری
هر زمان تدبیرها دارد رقیب
تا نگیری از بهار خود نصیب
بر درون شاخ گل دارم نظر
غنچه ها را دیده ام اندر سفر
لاله را در وادی و کوه و دمن
از دمیدن باز نتوان داشتن
بشنود مردی که صاحب جستجوست
نغمه ئی را کو هنوز اندر گلوست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این متن از مراحل تحول انسانی و تجربیات معنوی سخن می‌گوید. او به تأثیر فقر و جستجوی حقیقت در زندگی اشاره می‌کند و تأکید می‌کند که جنس واقعی زندگی و معنا در عشق و ایمان پنهان است. مؤمنان به عشق و ایمان زنده‌اند و نه به خواب و خوراک.
او همچنین به جستجوی درونی انسان و صفات الهی اشاره می‌کند و اهمیت دیانت و دین در زندگی را یادآور می‌شود. علم و حکمت فرشتگان نیز در راستای درک این امور است. شاعر به دریا و امواج آن به عنوان نمادی از عمق روح و حقیقت زندگی اشاره می‌کند و از خواننده می‌خواهد تا خود را در این دریا غرق کند و به شناخت عمیق‌تری از خود و خدا برسد.
او در نهایت به ضرورت تلاش برای دستیابی به بهار جدید و بهره‌مندی از زندگی می‌پردازد و از تلاش و کوشش در زندگی یاد می‌کند.
هوش مصنوعی: از فقر آگاهی و درک خوبی نسبت به خوبی وبدی پیدا کردم و به همین دلیل به فردی با نظر و بصیرت تبدیل شدم.
هوش مصنوعی: یعنی آن بی‌نیازی که با درک و آگاهی خود، مسیر را شناسایی می‌کند و در وجودش شعفی از نور الهی حس می‌کند.
هوش مصنوعی: در دل خود دنبال حقیقتی می‌گردد که به معنای نابودی شرک و نفی هر چیزی به جز خداست. در عین حال، هنگامی که به شمشیر اشاره می‌کند، به نوعی از جهاد و مبارزه برای رسیدن به این حقیقت اشاره دارد.
هوش مصنوعی: به خود فکر کن و به روح و جانت رسیدگی کن، مانند زنانی که مراقب خود هستند. در عین حال، مثل مردان در میدان عمل، قاطع و محکم عمل کن.
هوش مصنوعی: سلطنت در دنیای مادی ارزشش به اندازه یک قطره از خون دل است.
هوش مصنوعی: مؤمنان در زیر آسمان آبی، به خاطر عشق زندگی می‌کنند و نه به خاطر خواب و خوراک.
هوش مصنوعی: تو نمی‌دانی که عشق و مستی از کجا سرچشمه می‌گیرد؛ این‌ها نور و تابش آفتاب پیامبر دوستی‌ها و محبت‌هاست.
هوش مصنوعی: تا وقتی که عشق و اشتیاق او در وجودت وجود دارد، زندگی‌ات ادامه دارد و همین احساس، حافظ ایمان توست.
هوش مصنوعی: از اسرار زندگی و طبیعت آگاه شو، سپس از دل خود عبور کن و به شادی و روح‌انگیزی دست یاب.
هوش مصنوعی: دل برای زندگی و توانایی‌های ما منبع اصلی است و دین نیز از شگفتی‌ها و نشانه‌های کلام خداوند نشأت می‌گیرد.
هوش مصنوعی: دین را در کتاب‌ها نجو، ای بیخبر! علم و حکمت را از کتاب‌ها بگیر، اما دین را از مشاهده و تجربه در زندگی دریاب.
هوش مصنوعی: بوعلی، کسی است که به طبیعت و موجودات آشناست و از جنس و ترکیب آنها آگاه است، اما از رنج‌ها و خستگیهای درونی انسان بیخبر است.
هوش مصنوعی: نوشیدن و بیمار شدن بوعلی سینا را رها کن. چاره‌های درمان دل را از کسانی که اهل دل هستند، بپرس.
هوش مصنوعی: مصطفی مانند دریا است و امواج او در ارتفاع هستند. تو هم باید به سمت جوی و مسیر طبیعی خود حرکت کنی و با او همراه شوی.
هوش مصنوعی: مدتی بر ساحل او نشسته‌ای و آسیب‌های موج او را نادیده گرفته‌ای.
هوش مصنوعی: مدتی خود را در دل دریا بینداز تا جانت که از عشق رفته به سمت تو بازگردد.
هوش مصنوعی: ای مسلمان، جز در مسیر حق گام نگذار و از رحمت عمومی خدا ناامید مباش.
هوش مصنوعی: پرده‌ای بزن و نشان بده که چه کسی را انتخاب کرده‌ای، تا زمین از احترام و سجده‌ات به لرزه درآید.
هوش مصنوعی: دیشب جوهره ناآرامی را دیدم که روح آن شلوغی و آشفتگی را به همراه داشت.
هوش مصنوعی: چشمان او به زیبایی و زشتی هستی نگاه می‌کند و در دیدگاه او، آنچه پنهان است نیز نمایان می‌شود.
هوش مصنوعی: دست او در حال جنگ با آب و خاک است، یکی به هم پیوسته و دیگری خرد و ریز شده است.
هوش مصنوعی: از او پرسیدم که به دنبال چه کسی هستی؟ در تلاش برای شناخت خودت هستی؟
هوش مصنوعی: خداوند گفت که از خاک قدیم انسانی جدید می‌آفریند.
هوش مصنوعی: مشت خاکی را در هزار رنگ مختلف آزمایش کرد و آن را به دقت بررسی و اندازه‌گیری کرد، تا به نتایج بیشتری دست پیدا کند.
هوش مصنوعی: در نهایت، او به زیبایی و جذابیت شبیه گل لاله درآمد و مفهومی عمیق به نام "لا اله" را در وجودش گذاشت.
هوش مصنوعی: صبر کن تا بهار دیگری را ببینی که از بهار گذشته رنگ و لعابی زیباتر دارد.
هوش مصنوعی: در هر زمانی که تدبیر و برنامه‌ریزی داشته باشی، همیشه رقبایی وجود دارند. بنابراین تا زمانی که بهار و فرصت‌های خود را به دست نیاوری، نمی‌توانی از نعمت‌ها و برکات آن بهره‌مند شوی.
هوش مصنوعی: من به زیبایی درون شاخ گل نگاه کردم و غنچه‌ها را در سفر دیده‌ام.
هوش مصنوعی: لاله در دشت، کوه و باغ نمی‌تواند از تابش نور و گرما بی‌نصیب بماند.
هوش مصنوعی: مردی که در جستجوی حقیقت و شناخت است، صدایی را می‌شنود که هنوز در گلو مانده و به گوش او نرسیده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.