پیر مردی ریش او مانند برف
سالها در علم و حکمت کرده صرف
تیز بین مانند دانایان غرب
کسوتش چون پیر ترسایان غرب
دیر سال و قامتش بالا چو سرو
طلعتش تابنده چون ترکان مرو
آشنای رسم و راه هر طریق
آشکار از چشم او فکر عمیق
آدمی را دید و چون گل بر شکفت
در زبان طوسی و خیام گفت
«پیکر گل آن اسیر چند و چون
از مقام تحت و فوق آمد برون
خاک را پرواز بی طیاره داد
ثابتان را جوهر سیاره داد»
نطق و ادراکش روان چون آب جو
محو حیرت بودم از گفتار او
این همه خوابست یا افسونگری
بر لب مریخیان حرف دری
گفت «بود اندر زمان مصطفی
مردی از مریخیان با صفا
بر جهان چشم جهان بین را گشاد
دل به سیر خطه آدم نهاد
پر گشود اندر فضا های وجود
تا به صحرای حجاز آمد فرود
آنچه دید از مشرق و مغرب نوشت
نقش او رنگین تر از باغ بهشت
بوده ام من هم به ایران و فرنگ
گشته ام در ملک نیل و رود گنگ
دیده ام امریک و هم ژاپون و چین
بهر تحقیق فلزات زمین
از شب و روز زمین دارم خبر
کرده ام اندر بر و بحرش سفر
پیش ما هنگامه های آدم است
گرچه او از کار ما نامحرم است»
رومی
من ز افلاکم رفیق من ز خاک
سر خوش و نا خورده از رگهای تاک
مرد بی پروا و نامش زنده رود
مستی او از تماشای وجود
ما که در شهر شما افتاد ایم
در جهان و از جهان آزاده ایم
در تلاش جلوه های نو بنو
یک زمان ما را رفیق راه شو
حکیم مریخی
این نواح مرغدین برخیاست
بر خیا نام ابوآلابای ماست
فرز مرز ، آن آمر کردار زشت
رفت پیش برخیا اندر بهشت
گفت «تو اینجا چسان آسوده ئی
عمرها محکوم یزدان بوده ئی
از مقام تو نکوتر عالمی است
پیش او جنت بهار یکدمی است
آن جهان از هر جهان بالاتر است
آن جهان از لامکان بالاتر است
نیست یزدان را از آن عالم خبر
من ندیدم عالمی آزاد تر
نی خدائی در نظام او دخیل
نی کتاب و نی رسول و جبرئیل
نی طوافی ، نی سجودی اندرو
نی دعائی نی درودی اندرو»
برخیا گفت« ای فسون پرداز خیز،
نقش خود را اندر آن عالم بریز»
تا ابوآلابا فریب او نخورد
حق جهانی دیگری با ما سپرد
اندرین ملک خدا دادی گذر
مرغدین و رسم و آئینش نگر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، توصیف مردی پیر و عالم است که به علم و حکمت پرداخته و به شکل و شمایل خود بسیار می‌بالد. او از دانایان غرب تیزبین‌تر است و موقعیت و مقام بلندش مشابه سرو است. پیرمرد با درک عمیق خود درباره دنیا، نظراتی عمیق و افشاگرانه بیان می‌کند. او از سفرهایش در کشورهای مختلف و آشنایی‌اش با فرهنگ‌ها سخن می‌گوید و به اهمیت تحقیق و دانش تاکید می‌کند.
در ادامه، گفتگویی بین حکیم مریخی و مردی از زمین شکل می‌گیرد. حکیم از بهشت و عوالم دیگر صحبت می‌کند و برتری آن جهان نسبت به زمین را بیان می‌کند، جایی که قوانین ظاهری و محدودیت‌های دینی وجود ندارد و آزادی کامل برقرار است. در نهایت، حکیم مریخی به این نتیجه می‌رسد که باید تجربیات و دانش خود را در این جهان به اشتراک بگذارد تا دیگران از فریب و جهل نجات یابند.
هوش مصنوعی: پیرمردی با ریشی سفید مانند برف، سالها تجربه و دانش در زمینه علم و حکمت به دست آورده است.
هوش مصنوعی: این بیت اشاره به این دارد که فردی با بینش و هوشیاری بالا، مشابه دانایان غربی است، در حالی که ظاهر او شبیه به افرادی با سن و سال زیاد از نحله‌های مذهبی غربی است. به عبارتی می‌توان گفت که این شخص به لحاظ عقل و آگاهی به صفات عالمان برجسته نزدیک است، اما ظاهر او نشان‌دهنده ویژگی‌های خاصی است که او را به گروهی دیگر نسبت می‌دهد.
هوش مصنوعی: سال‌های زیادی است که قامت او به بلندای سرو، و چهره‌اش به درخشش زیبایی ترک‌هاست.
هوش مصنوعی: این جمله به معنای این است که او با قوانین و روش‌های هر مسیر آشناست و توانایی درک عمیقی از مسائل دارد که به وضوح از نگاهش پیداست.
هوش مصنوعی: انسانی را مشاهده کرد که مانند گل شکوفا شده است و در آن لحظه به یاد اشعار طوسی و خیام افتاد.
هوش مصنوعی: پیکر گل، گرفتار پرسش‌ها و جزئیات، از مقام پایین و بالا رهایی یافته و خارج شده است.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به اشاره به قدرت و زیبایی ابدی می‌گوید که حتی خاک و مادیات هم می‌توانند ارتفاعاتی را تجربه کنند و به سمت آسمان بروند، در حالی که انسان‌ها به آنها ویژگی‌ها و ارزش‌های خاصی می‌بخشند. خاک به پرواز درمی‌آید و ثابت‌ها به جوهری خاص دست می‌یابند که از ویژگی‌های سیارات الهام گرفته شده است.
هوش مصنوعی: سخن و درکش به مانند آب زلال و روان بود و من از گفتارش به شدت متعجب و حیرت‌زده شدم.
هوش مصنوعی: این همه خواب یا جادوگری است که بر لب‌های موجودات مریخی سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: گفت که در زمان پیامبر، مردی از مریخی‌ها با روحی نیکو وجود داشت.
هوش مصنوعی: چشم بینا به روی جهان گشوده شد و دل به سفر در سرزمین آدم گذاشته شده است.
هوش مصنوعی: پرواز کرد و به فضاهای هستی رفت تا به دشت‌های حجاز فرود آمد.
هوش مصنوعی: آنچه از شرق و غرب مشاهده کرد، تصویری را خلق کرد که رنگ و زیبایی آن از باغ بهشت نیز بیشتر است.
هوش مصنوعی: من در ایران و کشورهای خارجی بوده‌ام و در سرزمین نیل و رود گنگ نیز سفر کرده‌ام.
هوش مصنوعی: من در کشورهای مختلفی مانند آمریکا، ژاپن و چین برای بررسی و تحقیق درباره فلزات زمین سفر کرده‌ام.
هوش مصنوعی: من از شب و روز خبرهایی دارم که از طریق زمین به گوشم رسیده است، و در دریا و خشکی سفری را تجربه کرده‌ام.
هوش مصنوعی: در جمع ما، اوضاع و احوال آدمی در حال و هوای خاصی است، هرچند او نسبت به اعمال ما آگاهی ندارد و از آنها بی‌خبر است.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به زیبایی و دلربایی یار اشاره می‌کند و می‌گوید که نگاه او همچون خورشیدی درخشنده و جذاب است که دل را می‌رباید و انسان را مجذوب خود می‌کند. یار به قدری زیباست که حتی غیر از خود او، چیزهای دیگر نمی‌توانند جلب توجه کنند.
هوش مصنوعی: من از دورترین نقاط آسمان آمده‌ام و در عین حال از خاک و زمین نیز سرشار از شادابی و بی‌گناهی هستم؛ همان‌طور که تاک‌ها از زندگی و شادابی سرشارند.
هوش مصنوعی: مردی بی fear و شجاع است و نامش زنده رود. او به خاطر تماشای زیبایی‌ها در زندگی سرمست و شاداب است.
هوش مصنوعی: ما که در شهر شما حضور داریم، در این دنیا و از این دنیا آزاد هستیم.
هوش مصنوعی: در تلاش برای به دست آوردن تجربیات و جلوه‌های جدید، یک بار با ما همراه شو و دوست ما باش.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که فردی دارای دانش و حکمت است که توانایی درک و تجزیه و تحلیل عمیق مسائل را دارد. او همچون یک عالم یا فیلسوف، به دقت به موضوعات نگاه می‌کند و از تجربه‌های زندگی و فهم خود برای روشن کردن موضوعات پیچیده استفاده می‌کند. حکمتش باعث می‌شود تا دیگران نیز به راهنمایی‌ها و نظرات او توجه کنند.
هوش مصنوعی: این نواحی سرسبز و خوشبو، به خاطر زیبایی و سرزندگی‌اش، برای ما به یادآورنده نام ابوالعلا است.
هوش مصنوعی: فرزند حاکم، که دستور دهنده به انجام کارهای ناشایست بود، به سوی بهشت رفت و در آنجا با برخي از خوبی‌ها و نیکی‌ها برخورد کرد.
هوش مصنوعی: شما چطور در اینجا آرام و راحت هستید در حالی که عمرها به فرمان یزدان سپری شده است؟
هوش مصنوعی: مقام و مرتبه تو در دنیا بالاتر از هر چیزی است و بهشت مانند یک لحظه بهاری در برابر آن می‌نماید.
هوش مصنوعی: آن دنیا از همه دنیاها برتر است و از هر جایی که قابل تصور نیست، نیز بالاتر است.
هوش مصنوعی: خداوند از آن دنیای دیگر خبری ندارد و من هرگز کسی را ندیدم که از قید و بندها آزادتر باشد.
هوش مصنوعی: در این دنیا، هیچ چیز و هیچ کسی نمی‌تواند به خداوند کمک کند یا در نظام او تأثیرگذار باشد. نه کتاب‌ها، نه پیامبران و نه فرشتگان، همه چیز به خود او وابسته است.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که در اینجا هیچ حرکتی از نوع طواف (چرخیدن اطراف چیزی، مانند طواف کعبه) یا سجده (افتادگی و عبادت) و همچنین هیچ دعایی یا درودی وجود ندارد. به نوعی بیان می‌کند که فضایی خالی از ریا و ظاهرسازی است و فقط حقیقتی در آن نهفته است.
هوش مصنوعی: برخی از افراد به فسون پرداز می‌گویند: «بیا و توانایی‌هات را در این دنیا به نمایش بگذار.»
هوش مصنوعی: تا زمانی که ابوآلابا فریب او را نخورد، خداوند جهانی دیگر را به ما سپرد.
هوش مصنوعی: در این سرزمین، خداوند به ما داده است که از پرندگان بگذریم و به آداب و رسوم آن توجه کنیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.