هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به این موضوع اشاره می‌کند که ظاهر و زینت‌ها (خرقه و عمامه) اهمیتی ندارند. او از درون خود بوی عطری خاص را حس می‌کند که نشان‌دهنده‌ی تجربه و شناخت عمیق اوست. او تنها به یک چوب نی (نماد ساده و بی‌ادعا) بسنده کرده و به دنیا و مادیات اهمیت نمی‌دهد. این ابیات نشان‌دهنده‌ی ارزش‌های معنوی و داخلی به جای ظواهر دینی و مادی است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به این موضوع اشاره می‌کند که ظاهر و زینت‌ها (خرقه و عمامه) اهمیتی ندارند. او از درون خود بوی عطری خاص را حس می‌کند که نشان‌دهنده‌ی تجربه و شناخت عمیق اوست. او تنها به یک چوب نی (نماد ساده و بی‌ادعا) بسنده کرده و به دنیا و مادیات اهمیت نمی‌دهد. این ابیات نشان‌دهنده‌ی ارزش‌های معنوی و داخلی به جای ظواهر دینی و مادی است.
هوش مصنوعی: من به خاطر تو و نوع لباس و ظاهر مذهبی‌ات، به یاد می‌آورم که بویی از عشق و زیبایی احساس می‌کنم.
هوش مصنوعی: من فقط همین چوب نی را دارم که برایم باارزش است، نه چوبی که برای منبر استفاده می‌شود یا چوبی که برای ساختن دار است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
جهان را نیست جز مردم شکاری
نه جز خور هست کس را نیز کاری
یکی مر گاو بر پروار را کس
جز از قصاب ناید خواستاری
کسی کو زاد و خورد و مرد چون خر
[...]
ز تو نشگفت فضل و بردباری
چنان کز ما جفا و زشتکاری
به‌مو واجی چرا ته بیقراری
چو گل پروردهٔ باد بهاری
چرا گردی به‌کوه و دشت و صحرا
به‌جان او ندارم اختیاری
ندارم جز غم تو غمگساری
نه جز تیمار تو تیمارداری
مرا از تو غم تو یادگارست
از این بهتر چه باشد یادگاری
بدان تا روزگارم خوش کنی تو
[...]
الا ای خوش نسیم نو بهاری
تو بوی زلف آن بت روی داری
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.