مسلمانان که خود را فاش دیدند
به هر دریا چو گوهر آرمیدند
اگر از خود رمیدند اندرین دیر
بجان تو که مرگ خود خریدند
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
راهنمای نوار ابزار |
|
پیشخان کاربر |
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر |
|
اعلانهای کاربر |
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
لغزش به پایین صفحه |
|
لغزش به بالای صفحه |
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط |
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
نشان کردن شعر جاری |
|
ویرایش شعر جاری |
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
شعر یا بخش قبلی |
|
شعر یا بخش بعدی |
مسلمانان که خود را فاش دیدند
به هر دریا چو گوهر آرمیدند
اگر از خود رمیدند اندرین دیر
بجان تو که مرگ خود خریدند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به وضعیتی اشاره میکند که مسلمانان خود را در چالشها و مشکلات دشوار احساس میکنند. آنها مانند جواهراتی هستند که در دریا غرق شدهاند. اگرچه ممکن است از خود دور شوند یا فرار کنند، اما در نهایت به عشق و وفاداری به تو، جان خود را فدای تو میکنند.
هوش مصنوعی: مسلمانان وقتی که خود را بهوضوح شناساندند، همانند گوهرهایی در دریاها درخشیدند.
هوش مصنوعی: اگر در این مکان مقدس از خود فرار کردند به خاطر تو، به جان خودشان که مرگ را برای خود انتخاب کردند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چو رایتهای سلطان را بدیدند
چو دیو از نام یزدان دررَمیدند
چو میلِ شِکّرش در شیر دیدند
به شیر و شِکّرش میپروریدند
تمام انبیا این عز ندیدند
ز تو گفتند کل وز تو شنیدند
سبک، فرمان پذیران در دویدند
ز کان لعل گوهر بر کشیدند
چه تلخیها که مهجوران کشیدند!
ز شیرینان به جز تلخی ندیدند
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.