... اگر ببینم بر مهر او نگین ترا

به تیغ هندی گو دست من جدا بکنند

اگر بگیرم روزی من آستین ترا ...

... این بیفسرد و آن دگر بگداخت

نابسوده دو دست رنگین کرد

ناچشیده به تارک اندر تاخت

... گشتیم سراپای جهان با دل تنگ

شد دست ز کار و رفت پا از رفتار

آن بس که به سر زدیم و این بس که به سنگ

یوسف رویی کزو فغان کرد دلم

چون دست زنان مصریان کرد دلم

ز آغاز به بوسه مهربان کرد دلم ...

... پروین ز سرشک دیده بر جامه نهم

بر پاسخ تو چو دست بر خامه نهم

خواهم که دل اندر شکن نامه نهم

... عالم چو ستم کند ستمکش ماییم

دست خوش روزگار ناخوش ماییم

... مردی نبود فتاده را پای زدن

گر دست فتاده ای بگیری مردی

چون تیغ به دست آری مردم نتوان کشت

نزدیک خداوند بدی نیست فرامشت ...

جهان به کام خداوند باد و دیر زیاد

برو به هیچ حوادث زمانه دست مداد

درست و راست کناد این مثل خدای ورا ...

... خلق نداند همی که بخشش او چند

دست و زبان زر و در پراگند او را

نام به گیتی نه از گزاف پراگند ...

... هر که نخواهد همی گشایش کارش

گو بشو و دست روزگار فروبند

ای ملک از حال دوستانش همی ناز ...

... زمانه گوی و تو چوگان به رای خویشت باز

اگرچه چنگ نوازان لطیف دست بوند

فدای دست قلم باد دست چنگ نواز

تویی که جور و بخیلی به تو گرفت نشیب ...

می لعل پیش آر و پیش من آی

به یک دست جام و به یک دست چنگ

از آن می مرا ده که از عکس او ...

بل تا خوریم باده که مستانیم

وز دست نیکوان می بستانیم

دیوانگان بیهشمان خوانند ...

... توشه شمشیر او شود به گروگان

باز بدان گه که می به دست بگیرد

ابر بهاری چنو نبارد باران ...

... نرخ گرفته حدیث و صامت ارزان

شاعر زی او رود فقیر و تهیدست

با زر بسیار بازگردد و حملان ...

... رستم را نام گرچه سخت بزرگ است

زنده بدوی ست نام رستم دستان

رودکیا برنورد مدح همه خلق ...

... ورنه مرا بو عمر دلاور کردی

وان گه دستوری گزیده عدنان

زهره کجا بودمی به مدح امیری ...

... لب تر مکن به آب که طلقست در قدح

دست از کباب دار که زهرست توامان

با کام خشک و با جگر تفته درگذر ...

تو چگونه جهی که دست اجل

به سر تو همی زند سر پاش

آن گرنج و آن شکر برداشت پاک

وندر آن دستار آن زن بست خاک

باز کرد از خواب زن را نرم و خوش ...

... آن زن از دکان فرود آمد چو باد

پس فلرزنگش به دست اندر نهاد

شوی بگشاد آن فلرزش خاک دید ...

... وایچ ناساید به گرما از خروش

برزند آواز دونانک به دست

بانگ دونانک سه چند آوای هست

دست و کف و پای پیران پر کلخج

ریش پیران زرد از بس دود نخج

من سخن گویم تو کانایی کنی

هر زمانی دست بر دستی زنی