نخل بالای تو سر تا بقدم شیرینست
این چه نخلست که هم نازک و هم شیرینست؟
بسکه چون نیشکری نازک و شیرین و لطیف
بند بند تو، ز سر تا بقدم شیرینست
گرچه در عهد تو شیرین سخنان بسیارند
کس بشیرین سخنی مثل تو کم شیرینست
دم صبحست، بیا، تا قدح از کف ننهیم
که می تلخ درین یک دو سه دم شیرینست
تا نوشتست هلالی سخن لعل لبت
چون نی قند سراپای قلم شیرینست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف زیبایی و شیرینی محبوبش میپردازد و او را به درخت نخل تشبیه میکند که هم نازک و هم شیرین است. شاعر به لطافت و شیرینی وجود او اشاره میکند و میگوید که هیچکس به اندازه او سخن شیرین نمیزند. همچنین شاعر از نوشیدن شرابی تلخ در صبحگاه صحبت میکند که در این لحظات شیرین به فراموشی سپرده میشود. در پایان، او به لحن و زیبایی کلام محبوبش میپردازد و آن را چون قند و شیرین توصیف میکند.
هوش مصنوعی: درخت نخل بالای تو از سر تا پای تو شیرین است. این چه درخت نخیلی است که هم لطیف و هم شیرین است؟
هوش مصنوعی: وجود تو به قدری لطیف و شیرین است که از سر تا قدم، مانند نیشکر نرم و دلپذیر به نظر میرسد.
هوش مصنوعی: با وجود اینکه در زمان تو سخنانی زیبا و شیرین وجود دارند، اما هیچکس به شیرینی سخنان تو نمیرسد.
هوش مصنوعی: صبح فرا رسیده، بیایید تا جام را از دست نگذاریم، زیرا این نوشیدنی تلخ در این یکی دو لحظه شیرین است.
هوش مصنوعی: اگر هلالی نوشته باشد، سخنانش مانند لبهای لعل (سرخ) تو، شیرین و دلپذیر است. کلام او چون قند در تمام وجودش شیرینی دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههای دیگر
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.