حزین لاهیجی » رباعیات » شمارهٔ ۹۸ ای آنکه غم تو عیش جاوید بود جاوید، نوید وصلت امّید بود فرماندهی کشور خوبی از توست بازیگر میدان تو، خورشید بود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این اشعار به زیبایی به عشق و امید اشاره می‌کند. شاعر احساس می‌کند که غم معشوقش موجب شادی و لذت جاودان است و همچنین به او نوید وصل و نزدیکی می‌دهد. او معشوق را فرماندهی خوب و درخشان می‌داند که در میدان زندگی همچون خورشید درخشان است.
هوش مصنوعی: ای کسی که غم تو زندگی ماندگار و بی‌پایان است، به امید وصالت، مژده‌ای آورده‌ای.
هوش مصنوعی: مدیریت یک کشور به تو خوب می‌آید، چرا که تو در میدان مانند خورشید درخشان هستی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آن را که دلش خانهٔ توحید بود
در کون و مکان طالب تجرید بود
وآن را که شب و روز بود بر در او
شبها همه قدر و روزها عید بود
شوخی که گلش بهار امید بود
با تنباکوش الفت جاوید بود
هم عارض خورشید بپوشد از ناز
ز آن ابر که خانه‌زاد خورشید بود
از نور رخت، سها چو خورشید بود
آن کش تو نه ای امید، نومید بود
تو عین بقا و دیگران محض فنا
هرکی به تو زنده گشت، جاوید بود
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.