حزین لاهیجی » رباعیات » شمارهٔ ۸۸ عالی گهران و خوش عیاران رفتند از نقد وفا خزینه داران رفتند بی یار نیم اگر چه بی یار منم من ماندم و غم، چو غمگساران رفتند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از رفتن عزیزان و دوستانش سخن می‌گوید. او احساس تنهایی و غم می‌کند و اشاره می‌کند که اگرچه بدون یار است، از غم و اندوه رهایی ندارد. در واقع، او در این غم و اندوه تنها مانده است.
هوش مصنوعی: افراد خوب و نیکو و با ارزش از میان ما رفتند و کسانی که به وعده‌های خود وفا نکردند و از اخلاق نیک دور شدند، رفته‌اند.
هوش مصنوعی: هرچند که یارم را ندارم و تنها هستم، اما من همچنان در غم مانده‌ام، مانند غمگسارانی که رفته‌اند و مرا تنها گذاشته‌اند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.