هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تلخی و شیرینی زندگی اشاره می‌کند و بیان می‌کند که در دنیای پر از تلخی، هیچ لحظه‌ای از خوشی را تجربه نکرده است. او با اشاره به گذر زمان و تغییراتش، از بی‌حاصلی زندگی و عدم رسیدن به خوشی‌های واقعی صحبت می‌کند و از خود می‌پرسد که تا کی باید به امید خوشی‌های موقتی زندگی کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تلخی و شیرینی زندگی اشاره می‌کند و بیان می‌کند که در دنیای پر از تلخی، هیچ لحظه‌ای از خوشی را تجربه نکرده است. او با اشاره به گذر زمان و تغییراتش، از بی‌حاصلی زندگی و عدم رسیدن به خوشی‌های واقعی صحبت می‌کند و از خود می‌پرسد که تا کی باید به امید خوشی‌های موقتی زندگی کند.
هوش مصنوعی: در این دنیا که گاهی شیرین و گاهی تلخ است، یک لحظه هم نتوانستیم به خوشی بگذرانیم، نه در شام و نه در بلخ.
هوش مصنوعی: وقتی که ماه به شکل هلال درآمد و سال و باران به پایان رسید، تا چه زمانی باید به سمت غفلت و بی‌توجهی ادامه دهیم؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه
چون عمر به سر رسد چه شیرین و چه تلخ
پیمانه چو پر شود چه بغداد و چه بلخ
می نوش که بعد از من و تو ماه بسی
از سَلخ به غٌرّه آید از غره به سلخ
ما را که بود چه در بخار او چه بلخ
از حسرت شیرین‌دهنان کامی تلخ
بی‌ماه‌وَشی خوش نبود عمر چه سود
کز غره هزار ماه آریم به سلخ
چون عمر به سر رسد چه بغداد و چه بلخ
پیمانه چو پر شود چه شیرین و چه تلخ
خوش باش که بعد از من و تو ماه بسی
از سلخ به غرّه آید از غره به سلخ
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.