حزین لاهیجی » رباعیات » شمارهٔ ۷۳ اندوه جهان و شادمانی همه هیچ سرمایهٔ روزگارِ فانی همه هیچ یاد این سخن از تجربه کاران دارم غیر از غم یار جاودانی همه هیچ
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان بی‌معنی بودن شادی و اندوه در جهان می‌پردازد و تأکید می‌کند که همه چیز فانی و بی‌ارزش است. شاعر به یادآوری این نکته اشاره می‌کند که تنها غم عشق واقعی و پایدار است و دیگر احساسات در نهایت هیچ و بی‌اهمیت‌اند.
هوش مصنوعی: غصه‌های دنیا و خوشی‌های همه، در نهایت هیچ ارزش و اهمیتی در زندگی زودگذر ندارند.
هوش مصنوعی: به یاد دارم که افراد با تجربه همیشه می‌گویند جز درد جدایی از محبوب، هیچ چیز دیگری ارزش فکر کردن ندارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
عیش و طرب جهان فانی همه هیچ
وین گفت و شنید و نکته دانی همه هیچ
گیرم که هزار سال مانی بمراد
یکروز که نامراد مانی همه هیچ
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.