هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از تغییرات فصلی و رفتن روزهای شاد و غمگین صحبت می‌کند. بلبل با نواهایی زیبا از درختان می‌رود و گل با لبخندی به مکانی دیگر می‌رود. همچنین، ابرها با صدای بلند، وداع می‌کنند و می‌روند. احساس گذر زمان و تغییرات طبیعی در این ابیات حس می‌شود.
اخطار: خلاصه‌های تولید شده توسط هوش مصنوعی در بسیاری از موارد نادرستند. اگر این متن به نظرتان نادرست است می‌توانید آن را ویرایش کنید.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از تغییرات فصلی و رفتن روزهای شاد و غمگین صحبت می‌کند. بلبل با نواهایی زیبا از درختان می‌رود و گل با لبخندی به مکانی دیگر می‌رود. همچنین، ابرها با صدای بلند، وداع می‌کنند و می‌روند. احساس گذر زمان و تغییرات طبیعی در این ابیات حس می‌شود.
هوش مصنوعی: زمانه با شادی و غم نواخت و به سرانجام رسید. بلبل از روی شاخه، آهنگی سر داد و رفت.
هوش مصنوعی: گل نیز با لبخندی شیرین به جایی رفت و رگ ابر هم ناله‌ای کرد و بعد از آن رفت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
سلطان به جهان پرده سرایی زد و رفت
درویش به دهر پشت پایی زد و رفت
القصّه به هر دو روز در گلشن عمر
مرغی به سر شاخ نوایی زد و رفت
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.