هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به ناله و غم خود اشاره می‌کند و از بیان احساسات سخن می‌گوید. او از کسی می‌خواهد که به جای درون‌گرایی و سکوت، خود را به جمع آزاداندیشان بکشاند و به رشد و شکوفایی بپردازد. در واقع، او به تحولی از حالت خاری به غنچه و شکوفه اشاره می‌کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به ناله و غم خود اشاره می‌کند و از بیان احساسات سخن می‌گوید. او از کسی می‌خواهد که به جای درون‌گرایی و سکوت، خود را به جمع آزاداندیشان بکشاند و به رشد و شکوفایی بپردازد. در واقع، او به تحولی از حالت خاری به غنچه و شکوفه اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: ای غمگین خاموش، تو آنچه باید می‌گفتی، گفتی و با قلم خود درها را محکم نموده‌ای.
هوش مصنوعی: اکنون خود را به محله آزادگان ببر، تو که لکه‌ای از درد و رنج بودی، حالا به شکوفه‌ای زیبا تبدیل شده‌ای.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای آنکه نتیجهٔ چهار و هفتی
وز هفت و چهار دایم اندر تفتی
می خور که هزار بار بیشت گفتم
باز آمدنت نیست چو رفتی رفتی
ای سید کتب خانه برآشفتی
تا ابلهی و بیخودی و خفتی
گفتم هجای (تو) چو گل غنچه
آنرا بیاد سبلت و بشکفتی
گشت آن شکوفه دست بدست از تو
[...]
ای آنکه ز نفسِ شوم در آکفتی
وز آرزوی روی بتان در تفتی
انگار که هرچه آرزو میکندت
دریافتی و گذاشتی و رفتی
ای آن که تو در زیر چهار و هفتی
وز هفت و چهار دایم اندر تفتی
می خور دایم که در ره آگفتی
این مایه ندانی که چو رفتی رفتی
دوشینه مرا گذاشتی خوش خفتی
امشب به دغل به هر سویی می‌افتی
گفتم که مرا تا به قیامت جفتی
گو آن سخنی که وقت مستی گفتی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.