هوش مصنوعی: شاعر در این بیت از اندوه زیاد سخن می‌گوید و بیان می‌کند که دلش به شدت در ماتم است. او از عذابی که دارد می‌کشد، رنج می‌برد و از نبود همدمی که بتواند دردهای دلش را با او در میان بگذارد، نالان است. احساس تنهایی و غم عمیق او، باعث می‌شود که نتواند غم خود را با دیگران به اشتراک بگذارد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت از اندوه زیاد سخن می‌گوید و بیان می‌کند که دلش به شدت در ماتم است. او از عذابی که دارد می‌کشد، رنج می‌برد و از نبود همدمی که بتواند دردهای دلش را با او در میان بگذارد، نالان است. احساس تنهایی و غم عمیق او، باعث می‌شود که نتواند غم خود را با دیگران به اشتراک بگذارد.
هوش مصنوعی: وقتی غم و اندوه در من زیاد شد، دل‌سرد شدم. احساس می‌کنم که اندوه درونم را فراگرفته و من در دل همین اندوه غرق شده‌ام.
هوش مصنوعی: امروز کجا است و آیا کسی هست که دل را همدم کند؟ نمی‌توان به کسانی که غم دل را می‌فهمند، گفت که چقدر دلگیرم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دلبر که بدو بود مرا مرهم دل
بگرفت کم من و نگیرد کم دل
با صبر توان نشست در ماتم دل
کو صبر که دست گیرد اندر غم دل
در عشق تو ای غم ز غمت مرهم دل
ما را نه غم جان بود و نی غم دل
ماتمکده‌ایست کوی عشقت کانجا
دل ماتم جان دارد و جان ماتم دل
صد شکر که عاقبت سر آمد غم دل
کرد آنکه دلم ریش شد او مرهم دل
شد دوزخ من بهشت اندوه و نشاط
بگرفت سپاه خرمی عالم دل
آمد سحری بدل سرافیل سروش
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.