هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تفاوت وضعیت خود و محبوبش اشاره میکند. محبوب همچون سرو و سوسن در باغ آرام و خوشحال است، در حالی که شاعر به خاطر دوری از او دچار درد و رنج شده است. محبوب از غم دیگران بیخبر است، اما شاعر به خاطر غم فراق او، داغی بر دل دارد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تفاوت وضعیت خود و محبوبش اشاره میکند. محبوب همچون سرو و سوسن در باغ آرام و خوشحال است، در حالی که شاعر به خاطر دوری از او دچار درد و رنج شده است. محبوب از غم دیگران بیخبر است، اما شاعر به خاطر غم فراق او، داغی بر دل دارد.
هوش مصنوعی: تو مانند سرو و سوسن در باغ من در آرامش هستی، اما من به خاطر دوری از تو سوختهام و در غم این هجرت میسوزم.
هوش مصنوعی: من دلی دارم که از اندیشههای آن کسانی که در بند و اسیر هستند آزاد است و از غم تو رنجی بر دل دارم که بر روی رنجهای دیگر میافزاید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مشابهیابی بر اساس وزن و قافیه
ناگاه همی زدم من ، ای شمع و چراغ
از شهر بباغ با دلی پر غم و داغ
باغ ار چه بود جای تماشا و فراغ
دوزخ بود ، ای نگار ، بی روی تو باغ
از یار وفا مجوی کاندر هر باغ
بی هیچ نصیبه عشق میبازد زاغ
تا با خودی از عشق منه بر دل داغ
پروانه شو آنگاه تو دانی و چراغ
از علم اگر دل تو را هست چراغ
هان تا ننهند علم تو را بر دل داغ
چون علم آمد دماغ لایق نبود
از خود تو خود انصاف بده علم و دماغ
ای بندهٔ سردی به زمستان چون زاغ
محروم ز بلبل و گلستان ز باغ
دریاب که این دم اگرت فوت شود
بسیار طلب کنی به صد چشم و چراغ
بنشست به ناز سرو در دامن باغ
لاله ز کرشمه برداشت ایاغ
تا خرم و خوش بود شبستان چمن
در پای درخت لاله بر گرد چراغ
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.