گنجور

 
حزین لاهیجی

آسوده تویی چو سرو و سوسن در باغ

من سوخته ام به هجرت ای چشم و چراغ

داری دلی از فکر اسیران فارغ

دارم ز غم تو داغ دل بر سر داغ