هوش مصنوعی: این شعر درباره‌ی غمش در فقدان یک عزیز صحبت می‌کند. شاعر بیان می‌کند که در سوگ آن شخص، زمین و آسمان نیز متأثر شده‌اند و آسمان خود را با کفن کبود در آغوش گرفته است. همچنین، درد و غم ناشی از این فقدان، همه جا را فرا گرفته و بر دل مصیبت‌زدگان اثر گذاشته است.
اخطار: خلاصه‌های تولید شده توسط هوش مصنوعی در بسیاری از موارد نادرستند. اگر این متن به نظرتان نادرست است می‌توانید آن را ویرایش کنید.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره‌ی غمش در فقدان یک عزیز صحبت می‌کند. شاعر بیان می‌کند که در سوگ آن شخص، زمین و آسمان نیز متأثر شده‌اند و آسمان خود را با کفن کبود در آغوش گرفته است. همچنین، درد و غم ناشی از این فقدان، همه جا را فرا گرفته و بر دل مصیبت‌زدگان اثر گذاشته است.
هوش مصنوعی: در حسرت تو، آسمان و زمین به شیون و ناله درآمدند و همچون عزاداری که پارچه‌ای آبی به گردن بسته باشد، غمگین شدند.
هوش مصنوعی: دست غم تو بر ما که دچار مصیبت هستیم، هر جا که جا داشت، چاک و پارگی ایجاد کرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
در ماتم تو دهر بسی شیون کرد
لاله همه خون دیده در دامن کرد
گل جیب قبای ارغوانی بدرید
قمری نمد سیاه در گردن کرد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.